Z nauki św.Pawła
Treść
.
Z nauki św.Pawła
Św.Paweł odbył opisane w poprzednich numerach „Z Grodu Kingi” misyjno-apostolskie pielgrzymki, podczas których nauczał, nawracał i zakładał gminy chrześcijańskie. Naglony apostolską gorliwością szedł dalej w inne regiony, aby głosić Chrystusa. Nie zapominał o założonych gminach i w trosce o ich rozwój duchowy pisał listy, dając wskazówki, przypominał naukę Chrystusa wyjaśniał problemy. Największym motywem nauki św. Pawła to „Miłość”, która jest treścią nauki Chrystusa. Przecież On powiedział; „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali.”
W liście do Koryntian w rozdz. 13. napisał św.Paweł wspaniały hymn o miłości.
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym.
Gdybym posiadał dar proroctwa i znał wszystkie tajemnice, i posiadł wszelką wiedzę, i wiarę miał taką, żebym mógł góry przenosić, a miłości bym nie miał, niczym jestem.
Gdybym cały swój majątek rozdał na żywienie ubogich i własne ciało wydał na spalenie, a miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże.
Miłość jest cierpliwa, uprzejma jest.
Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą, nie zachowuje się nietaktownie, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, nie cieszy się z nieprawości, lecz raduje się z triumfu prawdy.
Miłość wszystko znosi, każdemu wierzy, każdemu ufa, wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
Teraz ważne są trzy rzeczy: wiara, nadzieja, miłość.
A z nich największa jest miłość.
.
Trudno odnaleźć w całej historii kultury inny tekst, jaki można byłoby z owym słynnym fragmentem listu do Koryntian porównać. Jego piękno, głębia i niezwykła sugestywność wzbudza podziw także dziś.
Hymn autorstwa św. Pawła ukazuje miłość, jako najwspanialszy dar, jakimi człowiek dysponuje, a wśród których wymienia dar języków, dar prorokowania, wiedza, czy też znajomość najbardziej ukrytych tajemnic. Miłość przewyższa wartością nawet dobre czyny, jak jałmużna, ofiarność wyrażająca się w gotowości na wydanie ciała na spalenie.
Św.Paweł wymienia cechy charakteryzujące prawdziwą miłość. Wśród nich wymienia: cierpliwość, która uzdalnia człowieka do znoszenia trudności i przeciwności oraz do wytrwałego zmierzania do celu; to właśnie dzięki cierpliwości wszystko znosi i wszystko przetrzyma łaskawość, którą można rozumieć jako ludzką życzliwość, dobroduszność; wolność od zazdrości; nie szuka swego brak pogoni za poklaskiem, sławą, szukania swego - nawet tego, co się należy, wolna od pychy, która jest korzeniem wszelkiego grzechu; nie jest bezwstydna, a więc szanuje ludzką godność, ludzką intymność; nie unosi się gniewem nawet wtedy, gdy po ludzku jest on jedyną możliwą reakcją; nie pamięta złego, a więc zdolna jest przebaczać i zapominać doświadczone zło, nie cieszy się z niesprawiedliwości - bez względu na to, czy doświadcza jej wróg, czy też przyjaciel; współweseli się z prawdą, w prawdzie znajduje powód radości; wszystkiemu wierzy, czego nie można utożsamić z naiwnością, gdyż chodzi przede wszystkim o wiarę w człowieka; we wszystkim pokłada nadzieję; wszystko przetrzyma - nawet ataki gniewu i nienawiści, nigdy nie ustaje - jest bezkresna nieskończona, jak sam Bóg, który nie ma początku ani końca.
Ta miłość - jak pisze w Liście do Rodzin Jan Paweł II - której Paweł Apostoł poświęcił słowa swego hymnu z Pierwszego Listu do Koryntian - ta, która jest „cierpliwa” i „łaskawa”, ta, która „wszystko przetrzyma” (13,4-7), jest jednak miłością wymagającą. Jej piękno polega właśnie na tym, że jest wymagająca i w ten sposób kształtuje prawdziwe dobro człowieka oraz promieniuje prawdziwym dobrem. Dobro bowiem jest po to, aby nim obdarzać innych. Miłość jest prawdziwa wówczas, gdy tworzy dobro, gdy tym dobrem obdarowuje drugich. Jednak tylko człowiek, który umie wymagać od siebie samego w imię miłości, może także wymagać miłości od drugich. Bo miłość jest wymagająca przede wszystkim dla tych, którzy są otwarci na naukę Ewangelii. Tak właśnie głosi Chrystus w swym największym przykazaniu miłości Boga i bliźniego. Trzeba, ażeby ludzie współcześni taką wymagającą miłość odkrywali u podstaw rodziny. Miłość bowiem musi być zdolna do tego, aby „wszystko przetrzymać” nawet największe burze i przeciwności życia.
Niech ta miłość opisywana przez św. Pawła rozwija się, promieniuje i owocuje w naszych sercach.
Na podstawie rozważań ks.Michała Lipińskiego CM
i Jacka Pawłowicza
opracował ks.Paweł Tyrawski