Ku Wyżynom -WIARA
Treść
.
Ku Wyżynom -WIARA
W dążeniu do zjednoczenia z Panem Bogiem decydują cnoty. Teologia wyróżnia dwa rodzaje cnót; Cnoty Boskie, które ukierunkowane są bezpośrednio na Boga - wiara, nadzieja i miłość, oraz cnoty moralne - obyczajowe: roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość i męstwo. Zastanówmy się dziś nad WIARĄ. Jak poucza św.Paweł: „Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy” (Heb.11/1). Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają.(Heb.11/6) Chrystus Pan wielokrotnie podkreślał znaczenie wiary, „Kto uwierzy i ochrzci się zbawion będzie”. Od wiary uzależniał dokonanie cudów, np. uzdrowień, „jeśli wierzysz, niech ci się stanie”. „Wiara twoja cię uzdrowiła”. Na temat wiary wypowiadają się święci.
Żywa wiara polega na mocnym przekonaniu, że Bóg istnieje, i uznaniu za prawdę tego, co objawił, i na miłosnej gotowości poddania się Jego woli. (św.Edyta Stein)
To serce, które ma wytrwałą i zakorzenioną wiarę, nie przeraża się trudnościami, ponieważ doskonale wie, że Bóg kocha i nie porzuca tych, którzy mu zaufali, (św.Franciszek Salezy)
Życie nasze to podróż po wzburzonych wodach oceanu, pośród ciemności nocy; wiara to latarnia morska, co nam drogę do portu wiecznej szczęśliwości ukazuje. Żywa wiara sprawia, iż wszystkie jej tajemnice są jasne dla duszy (bł.Honorat Koźmiński)
Wiara jest okiem, które wnosi światło w całe wnętrze i daje zrozumienie. Z wiarą udajemy się nad morze, powierzając się kawałkowi drzewa i zamieniając najbardziej stały element, jakim jest ziemia, na gwałtowne fale; oddajemy się niepewnej nadziei, wiedzeni wiarą, silniejszą wszakże od wszelkiej kotwicy, (św.Cyryl Jerozolimski)
Jak lampa zapalona oświeca mieszkanie, tak wiara oświeca duszę. Jak okręt na morzu bez steru i kotwicy jest igraszką wiatrów, tak naszym rozumem miotają błędne myśli bez kotwicy wiary. Jak drzewo nie może wyrosnąć bez korzenia, oko nie może widzieć bez światła, tak i cnoty nie może być bez wiary. (św.Jan Chryzostom)
Wiara podaje nam to, czego rozum nie może pojąć. Wiara - to zaślubiny Boga z duszą. (św.Jan od Krzyża)
Rozum bez wiary błądzi, (św.Ireneusz)
.
.
Katechizm Kościoła Katolickiego poucza:
- 176 Wiara jest osobowym przylgnięciem całego człowieka do Boga, który się objawia. Obejmuje ona przylgnięcie rozumu i woli do tego, co Bóg objawił o sobie przez swoje czyny i słowa.
- 177 Wiara ma więc podwójne odniesienie: do osoby i do prawdy; akt wiary odnosi się do prawdy przez zaufanie osobie, która o niej świadczy.
- 178 Powinniśmy wierzyć nie w kogoś innego, jak tylko w Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego.
- 179 Wiara jest nadprzyrodzonym darem Bożym. Aby wierzyć, człowiek potrzebuje wewnętrznych pomocy Ducha Świętego.
- 180 Wiara jest aktem ludzkim, świadomym i wolnym, który odpowiada godności osoby ludzkiej.
- 181 Wiara jest aktem eklezjalnym. Wiara Kościoła poprzedza, rodzi, prowadzi i karmi naszą wiarę. Kościół jest Matką wszystkich wierzących. „Nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za Matkę".
- 182 "Wierzymy we wszystko, co jest zawarte w słowie Bożym, spisanym lub przekazanym, i co Kościół podaje do wierzenia jako objawione przez Boga". 51 „Spodobało się Bogu w swej dobroci i mądrości objawić samego siebie i ukazać tajemnicę swej woli, dzięki której ludzie przez Chrystusa, Słowo, które stało się ciałem, mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym i stają się współuczestnikami Bożej natury”.
- 183 Wiara jest konieczna do zbawienia. Potwierdza to sam Pan: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony" (Mk 16,16).
- 184 „Wiara jest przedsmakiem poznania, które uczyni nas szczęśliwymi w przyszłym życiu"
- Wiara jest najwznioślejszym z darów - większym nawet niż samo życie - ponieważ przez nią zostajemy zjednoczeni ze Stworzycielem i Dawcą życia. (bł.Jan XXIII)
Giewont z Czerwonych Wierchów Fot.Paweł Murzyn
Jeśli tak, to trzeba nieustannie modlić się o jej pomnożenie i wytrwanie, jak modlili się Apostołowie: „Panie pomnóż wiarę moją”. Wiara jest koroną godności człowieka. Niesłychanie trudno jest odzyskać strąconą koronę i umieścić ją ponownie na głowie. Jakże więc trzeba jej strzec! (Stefan kard. Wyszyński) (
Zebrał ks.Paweł Tyrawski