Przejdź do treści
Z Grodu Kingi
Przejdź do stopki
Przejdź do Menu Techniczne

Menu Dodatkowe

STYCZEŃ - kalendarium

Treść


.

.

.
24 grudnia - Wigilia Bożego Narodzenia
Nie ma drugiego takiego kraju w świecie, gdzie Wigilię Bożego Narodzenia obchodziłoby się tak uroczyście, jak w Polsce. Nigdzie też świąteczna tradycja Święta nie ma tak ogromnego bogactwa symboli i wierzeń. Często wywodzą się one z przedchrześcijańskich wierzeń - ot chociażby pozostawianie wolnego miejsca przy wigilijnym stole.
Od niepamiętnych czasów wieczerze wigilijne składały się z prostych, postnych dań. Ilość potraw świadczyła o zamożności rodziny lub regionu. Ale zazwyczaj na stole gościło tyle potraw, ile było wytwarzanych produktów w danym gospodarstwie domowym. Dzisiaj najczęściej przygotowujemy 12 potraw, co symbolizuje ilość apostołów i miesięcy w roku.
 
                        Wigilijny wieczór
                        praojców przesłanie
                        rodzinną tradycję
                        niesiemy pokoleniom w darze.
                                  Przy wigilijnym stole
                                  bliscy się gromadzą,
                                  w rodzinnej atmosferze
                                  biały opłatek dzielą.
                        Wieczór zadumy
                        wiele serdecznych życzeń,
                        rodzinnej miłości
                        i dziecięcych wspomnień.
                                  Urazy zapomnieć,
                                  niech nie niszczą radości.
                                  Wigilijny wieczór jest
                                  okazją do szczerości.
                            (Helena Wielgus „Wigilijny wieczór”)
 
25 grudnia - Boże Narodzenie
Ustalenia dokładnej daty narodzin Jezusa nie znajdziemy w żadnym miejscu Biblii, ale na podstawie różnych przesłanek, na soborze w IV wieku, ustalono, że właśnie 25 grudnia jest tym radosnym dla chrześcijan dniem.
 
Lud czekający na swego Mesjasza Nie zwróci oczu na dziecinę małą I do biednego nie zajrzy poddasza; Mniema, że zbawcę, którego czekało
Tyle pokoleń, ujrzy ziemia nasza Od razu ziemską okrytego chwałą, Jak na wojsk czele niewiernych rozprasza - Mniema, że wszystko będzie przed nim drżało.
Że nawet głowy ugną się książęce, Zdając mu władzę nad światem... Więc jeśli usłyszy, że się narodził w stajence I że mędrcowie dary mu przynieśli, Pyta ze śmiechem: „Jak to? - ten syn cieśli Ma rządy świata ująć w swoje ręce?"
(Adam Asnyk „Przyjście Mesjasza”)
 
1 stycznia - Świętej Bożej Rodzicielki
Pierwszy dzień Nowego Roku to ósmy dzień od Narodzenia Jezusa, a wedle prawa żydowskiego każdy chłopiec miał być tego dnia obrzezany. Tego dnia Kościół obchodzi uroczystość ku czci Matki Bożej, przez którą spełniły się obietnice dane całej ludzkości, związane z tajemnicą Odkupienia. Tego dnia z wszystkich przymiotów Maryi czcimy szczególnie Jej Macierzyństwo i dziękujemy Jej, że swą macierzyńską opieką otacza cały Lud Boży.
                        Ciesz się, Maryjo, pełna łaski!
                        W Tobie znalazł Bóg świątynię,
                        Tyś w nadziemskie strojna łaski.
                        Twoja chwała wszędzie słynie.
                        Przez Cię pośród swoich sług,
                        Swe mieszkanie obrał Bóg.
                                   („Ciesz się Maryjo”, fragm. pieśni)
 
6 stycznia - Objawienie Pańskie: święto Trzech Króli
Objawienie Pańskie, w tradycji zwane świętem Trzech Króli. Uroczystość już w III w. znana była na Wschodzie, a około sto lat później pojawiła się także na Zachodzie.
Ewangelia św. Mateusza mówi o Magach lub - według innych tłumaczeń - Mędrcach ze Wschodu, którzy idąc za gwiazdą przybyli do Jerozolimy i Betlejem szukając nowo narodzonego króla żydowskiego "Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę".
 
                        Wielbłądy obładowane
                        Idzie karawana
                        Nie wszystkie drogi poznane
                        To jedna wybrana
                                 Gwiazda świeci im na niebie
                                 Ona ich prowadzi
                                 Jezu przecież to do Ciebie
                                 Z podróży są radzi
                        Złoto, mirra i kadzidło
                        Dla Ciebie prezenty
                        Chociaż obok żłobka bydło
                        To każdy tu święty
                                 Mędrcy głowy pochylają
                                 Klękają przed królem
                                 Bowiem Jemu hołd oddają
                                 Miał jedną koszulę
                        Melchior, Kasper i Baltazar
                        To mędrców imiona
                        Uczcić króla był ich zamiar
                        Bo On zło pokona
                                 Dawno do siebie wrócili
                                 Swoje kraje mają
                                 Że się kiedyś wysilili
                                 Wierni mędrców znają
                           (Zbigniew Nawoja „Święto Trzech Króli”)
 
Kinga Bednarczyk
 
318240