Przejdź do treści
Z Grodu Kingi
Przejdź do stopki

Ksiądz Roman Stafin - Moja Msza Święta

Treść


.
Moja Msza święta
Formy aktu pokutnego
 
Oprócz confiteor, spowiedzi powszechnej, liturgia Mszy świętej zawiera jeszcze trzy inne formy aktu pokutnego. Forma najkrótsza i praktycznie najrzadziej stosowana zawiera dwa wersety, odmawiane na przemian przez kapłana i wiernych: „Zmiłuj się nad nami, Panie” - „Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie”; „Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje” - „I daj nam swoje zbawienie”. Słowa te pochodzą z księgi Joela (2,17) i z psalmu 85.
Następna forma aktu pokutnego zawiera trzy wezwania kapłana skierowane do Jezusa Chrystusa, np.: „Panie, który zostałeś posłany, aby uzdrowić skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami”, „Chryste, który przyszedłeś wzywać grzeszników…”, „Panie, który siedzisz po prawicy Ojca, aby się wstawiać za nami…”. Po każdym wezwaniu lud odpowiada: „Zmiłuj się nad nami”. W mszale istnieje jeszcze do wyboru 10 tego rodzaju aktów pokuty. Każdy z nich wymienia akty zbawcze Jezusa Chrystusa, czyli mówi o tym, co Zbawiciel dla nas uczynił. Pomoce liturgiczne zawierają je także i to w dużej różnorodności. Istnieje również możliwość formułowania innych wezwań, w oparciu o czytania liturgiczne danego dnia.
Ostatnią formą aktu pokutnego jest asperges, czyli pokropienie ludu wodą święconą. Stosuje się ją najczęściej w okresie wielkanocnym i używa się wody poświęconej w Wielką Sobotę, albo też kapłan poświęca wodę po pozdrowieniu wiernych. Następnie, idąc przez kościół, kropi zgromadzonych wodą świeconą, a lud śpiewa pieśń chrzcielną. Asperges jest bardzo pięknym i duchowo głębokim aktem liturgicznym, ukazującym związek sakramentu Chrztu - obmycia z grzechu - z Eucharystią, która jest Pokarmem na życie wieczne; szkoda tylko, że ta forma aktu pokutnego jest w parafiach tak rzadko stosowana.
Po spowiedzi powszechnej i po drugim akcie pokutnym odmawia się lub śpiewa Kyrie (eleison): „Panie (Chryste), zmiłuj się nad nami”. Kyrie jest jedną z najstarszym modlitw, które weszły do liturgii Mszy świętej. Śpiew ten rozbrzmiewał już w świecie antycznym, ponieważ w ten sposób oddawano cześć bogu słońce. Również, gdy rzymski imperator wjeżdżał drogą via sacra przez Forum Romanum na Kapitol, żołnierze wraz z ludem śpiewali Kyrie eleison ku jego czci. Śpiew Kyrie wprowadził do liturgii papież Grzegorz Wielki (590-604). Jako prefekt Rzymu został wysłany przez papieża Pelagiusza II do Konstantynopola, stolicy cesarstwa wschodniego, aby tam reprezentować jego interesy. To właśnie z tamtejszej (wschodniej) liturgii przyjął Grzegorz Wielki zwyczaj śpiewania Kyrie eleison. Prowadząc jako papież działalność misyjną, był przekonany, że dobre zwyczaje liturgiczne różnych regionów należy przyjmować i nimi ubogacać rodzimą liturgię. Tak uzasadnia wprowadzenie Kyrie do liturgii rzymskiej w liście do biskupa Syrakuz na Sycylii, gdzie w tamtejszym Kościele wyrażano niezrozumienie dla decyzji papieża i zarazem zarzucano mu zbytnią uległość wobec Konstantynopola, z którym rywalizował wówczas już słaby politycznie Rzym.
Śpiew Kyrie jest uwielbieniem Chrystusa (Kyrios - Pan) za Jego dzieło zbawienia świata (pierwsze znaczenie) i jest także wołaniem o Jego miłosierdzie nad nami (drugie znaczenie). Św. Marek opisuje, że niewidomy żebrak, słysząc przechodzącego Jezusa, zawołał; „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną” (10,48b). A w Ewangelii św. Mateusza dwaj niewidomi wołają: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida” (9,27). Jezus ich wysłuchuje i uzdrawia. Przychodzimy może na Mszę świętą jakby dotknięci duchową ślepotą, bo przecież doświadczamy ciągle naszej słabości i grzeszności; wołamy: „Panie (Chryste), zmiłuj się nad nami”. W tym wołaniu chcemy się do niej przyznać i okazać tęsknotę za światłem, którym jest Chrystus Pan - Kyrios. Zarazem wyrażamy głębokie przekonanie, że On nas wysłucha i uzdrowi. Błogosławieni ślepi, którym Pan otworzył oczy!
Święta Kingo, czcicielko Jezusa Eucharystycznego, prowadź nas do Niego, który nas uzdrawia z grzechu i ofiaruje się na ołtarzu - za nas i dla nas.
Ks.Roman Stafin
 
306424