Kalendarium
Treść
.
3 lipca - św.Tomasza Apostoła
Tomasz, zwany Didymos („bliżniak”), należał do grona Dwunastu Apostołów. Ewangelie wspominają go w czasie Ostatniej Wieczerzy oraz osiem dni po zmartwychwstaniu, kiedy nie uwierzył w powrót Chrystusa. Jego grób znajduje się w Indiach - w miejscu, gdzie według tradycji, miał ponieść śmierć męczeńską. W ikonografii Tomasz Apostoł przedstawiany jest jako młodzieniec w tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: kątownica, księga, kielich, miecz, włócznia, którą go przeszyto oraz zwój. Święty Tomasz jest patronem architektów, budowniczych, geodetów, cieśli, murarzy, kamieniarzy, stolarzy, a także małżeństw i teologów.
24 lipca - św.Kingi
W tym dniu obchodzimy odpust w klasztorze ss.Klarysek w Starym Sączu. Święta Kinga jest patronką i opiekunką naszego miasta, i to tu w 1292 r. zmarła. Od tamtego czasu rozrastał się jej kult, a do jej grobu napływali pielgrzymi, otrzymujący liczne łaski za jej wstawiennictwem. W ikonografii święta Kinga przedstawiana jest w stroju klaryski lub księżnej, w ręku trzyma makietę starosądeckiego klasztoru, czasem bryłę soli albo pierścień.
10 sierpnia - Świętego Wawrzyńca
Wawrzyniec był diakonem Kościoła rzymskiego na przełomie IV i V w. Papież Sykstus II mianował go administratorem majątku kościelnego, a także miał sprawować opiekę nad ubogimi. Namiestnik rzymski, poganin, chciał pozbawić lokalną wspólnotę dóbr i rozkazał Wawrzyńcowi zgromadzić wszystkie kosztowności ze skarbca papieskiego, aby je następnie przejąć. Kiedy w wyznaczony dzień przyszedł po bogactwa, zastał kilkadziesiąt ubogich, a Wawrzyniec rzekł, że to są prawdziwe skarby Kościoła. Zawiedziony namiestnik skazał diakona na katusze - kazał rozciągnąć go na żelaznych rusztach i piec żywcem na ogniu. Kult Wawrzyńca rozwinął się błyskawicznie, a w starożytności i średniowieczu był jednym z najbardziej popularnych świętych. Jest patronem ubogich, piekarzy, kucharzy i bibliotekarzy. W ikonografii przedstawiany jest w szatach diakona, jego atrybutami są: księga, metalowa krata, sakiewka, palma męczeństwa.
24 sierpnia - św.Bartłomieja Apostoła
W Ewangeliach Bartłomiej utożsamiany jest z Natanaelem i prawdopodobnie przez znajomość z nim Jezus został zaproszony na wesele w Kanie Galilejskiej, gdzie dokonał swego pierwszego cudu. Wedle apokryfów, po śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa Bartłomiej miał głosić Ewangelię w Armenii, Indiach, Arabii i Etiopii. Z rozkazu pogańskich władz pojmano go, rozpięto na krzyżu głową w dół, wreszcie obdarto ze skóry i ścięto. Za patrona obrało go sobie wielu rzemieślników: garbarze, rzeźnicy, szewcy, górnicy, introligatorzy. Wzywa się go w przypadku chorób skóry, jest też uważany za patrona pasterzy, rolników, grzybiarzy i bartników.
.
1 września - wspomnienie bł.Bronisławy Błogosławiona Bronisława urodziła się ok. 1200 r. w Kamieniu Śląskim, w sławnej rodzinie Odrowążów (jej kuzynami byli św.Jacek i bł.Czesław, a stryj Iwo został biskupem krakowskim). Młodo, bo w wieku 16 lat Bronisława wstąpiła do klasztoru norbertanek w Krakowie. Niebawem została przełożoną, która z wielkim zaangażowaniem w czasie zarazy służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. Były to burzliwe lata w polskiej historii, Bronisława wraz z siostrami musiała kilkakrotnie opuszczać klasztor i chronić się w podkrakowskich lasach podczas najazdów tatarskich. Kiedy zmarł jej kuzyn, święty Jacek, Bronisława miała widzenie jego duszy, wstępującej do nieba. W ikonografii bł.Bronisława przedstawiana jest jako mniszka w białym habicie norbertańskim, często w pozycji klęczącej, w kontemplacji nad Męką Chrystusa. Jej atrybutem jest lilia. Izabela Skrzypiec-Dagnan
.
1 września - wspomnienie bł.Bronisławy Błogosławiona Bronisława urodziła się ok. 1200 r. w Kamieniu Śląskim, w sławnej rodzinie Odrowążów (jej kuzynami byli św.Jacek i bł.Czesław, a stryj Iwo został biskupem krakowskim). Młodo, bo w wieku 16 lat Bronisława wstąpiła do klasztoru norbertanek w Krakowie. Niebawem została przełożoną, która z wielkim zaangażowaniem w czasie zarazy służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. Były to burzliwe lata w polskiej historii, Bronisława wraz z siostrami musiała kilkakrotnie opuszczać klasztor i chronić się w podkrakowskich lasach podczas najazdów tatarskich. Kiedy zmarł jej kuzyn, święty Jacek, Bronisława miała widzenie jego duszy, wstępującej do nieba. W ikonografii bł.Bronisława przedstawiana jest jako mniszka w białym habicie norbertańskim, często w pozycji klęczącej, w kontemplacji nad Męką Chrystusa. Jej atrybutem jest lilia. Izabela Skrzypiec-Dagnan