Sanktuaria - Kalwarie
Treść
.
.
Kończąc okres Wielkiego Postu kierujemy nasz wzrok ku miejscom uświęconym rozważaniem Męki Pańskiej, ku kalwariom. Wielkie europejskie święte góry i kalwarie powstały w średniowieczu jako owoc dziejowych wydarzeń, które pozbawiły tysięczne rzesze chrześcijańskich pątników możliwości dostępu do miejsc uświęconych życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa Pana.
Kończąc okres Wielkiego Postu kierujemy nasz wzrok ku miejscom uświęconym rozważaniem Męki Pańskiej, ku kalwariom. Wielkie europejskie święte góry i kalwarie powstały w średniowieczu jako owoc dziejowych wydarzeń, które pozbawiły tysięczne rzesze chrześcijańskich pątników możliwości dostępu do miejsc uświęconych życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa Pana.
Przez ponad 200 lat rycerze krzyżowi usiłowali przerwać prześladowanie chrześcijan w Palestynie i zrzucić okupację miejsc świętych narzuconą przez Turków Seldżuckich. Niestety po 1291 r. Ziemia Święta została całkowicie pod panowaniem islamu, a jedynym trwałym znakiem obecności w niej chrześcijaństwa stała się, pozornie krucha, misja duchowych synów św.Franciszka, którzy „bez oręża" zawładnęli do tego stopnia sercem egipskiego kalifa, że pozwolił im stworzyć przy miejscach świętych działającą do dziś Kustodię Ziemi Świętej. To przede wszystkim oni, franciszkanie zakochani w Zbawicielu i w Ziemi Ewangelii, powracając do swoich europejskich ojczyzn - wiedząc, że niełatwo będzie teraz ich rodakom pielgrzymować do Palestyny - zaczęli „odtwarzać" święty krajobraz Ziemi Jezusa w swoich rodzinnych krajach.
.
.
Procesja na Kalwarię - Pieter Bruegel (1564)
.Góra św.Anny
.Kalwaria Wambierzycka
. Pierwsza tego typu kalwaria powstała w pobliżu Kordowy w Hiszpanii. Najsłynniejszą i najbardziej okazałą kalwarię na kontynencie stworzył jeden z kustoszów Ziemi Świętej, franciszkanin o.Bernardino Caimi. Wróciwszy z Palestyny po długim tam pobycie, postanowił zrekonstruować we Włoszech miejsca, gdzie Pan Jezus przeżył swoją Mękę. W 1481 r. otrzymał od papieża Inocentego VIII pozwolenie na przyjęcie od gminy Varallo i od mediolańskiego arystokraty Scarogniny ofiarowanej mu góry wznoszącej się nad doliną rzeki Sesia. Pierwszą budowlą „Nowej Jerozolimy" - jak ją nazwał - była kaplica Matki Bożej usytuowana na skraju wzgórza najbliżej miasta. Potem powstała kaplica Grobu Pańskiego. Również pierwotny kościół główny, poświęcony Wniebowziętej, został wybudowany w czasach o.Caimi. O.Bernardino Caimi nie zdołał ukończyć swego dzieła. Zmarł 9 lutego 1500 r., jednak rozpoczęta budowa znalazła natychmiast nowych entuzjastów i dobroczyńców, wśród których na pierwszym miejscu znalazł się św.Karol Boromeusz, arcybiskup Mediolanu, który udał się do Varallo w 1578 r. i polecił opracowanie dokładnego projektu. Jedna z 45 kaplic Świętej Góry poświęcona jest św.Karolowi, który oprócz tego, że był zapalonym kontynuatorem dzieła o.Caimi, przybywał do Varallo, aby tu przeżywać swoje szczególne nabożeństwo do Męki Pańskiej. W czasie swego pobytu tutaj spał w maleńkiej celi na dwóch deskach, pościł o chlebie i wodzie, głosił kazania i administrował sakramenty święte, pielgrzymom przewodził w nabożeństwach na Kalwarii, a gdy oni udawali się do swoich domów, Święty nocą przy świetle małej latarni nawiedzał samotnie wszystkie kaplice, zatrzymując się na szczególnie żarliwych medytacjach w kaplicy Jezusa w Getsemani i kaplicy Świętego Grobu.
Cztery tysiące postaci tworzy na freskach panoramiczne tło dla scen ewangelicznych, w których centralnymi postaciami są Pan Jezus i Jego Matka... Freski są dziełem Gaudenzia Ferrari, znanego artysty z doliny Sesii. W dni świąteczne wierni licznie nawiedzają bazylikę, kaplice i dróżki, Świętej Góry w Varallo. Przybywają tu na modlitwę, medytacje nad Męką Zbawiciela.
Na podstawie „Błogosławiona przez wszystkie narody” ks.Kazimierza Górala
opracował ks.Paweł Tyrawski