Kochane Dzieci
Treść
.
Przed nami kolejne miejsca związane ze św. Pawłem. Ciągle jesteśmy na początku Jego drogi bycia Apostołem Jezusa Chrystusa.
Z Tarsu św. Barnaba zabrał Szawła do Antiochii, gdzie chrześcijaństwo zapuściło już silne korzenie. Kiedy tamtejsza synagoga żydowska wzgardziła Szawłem i Barnabą, udali się do pogan, którzy z radością i licznie przyjęli "dobrą nowinę". By nie odstraszyć nawróconych hellenistów od nowej wiary, Apostołowie zwolnili ich od nakazów religii mojżeszowej, twierdząc słusznie, że one ich nie obowiązują. Na tym tle doszło do ostrego konfliktu pomiędzy pozyskanymi dla chrześcijaństwa Żydami, którzy twierdzili, że prawo mojżeszowe obowiązuje wszystkich wyznawców Chrystusa. Oskarżyli więc oni Szawła i Barnabę przed Apostołami. Ci nakazali im stawić się w Jerozolimie dla rozpatrzenia sprawy. Dzięki interwencji i autorytetowi św. Piotra Apostołowie i starsi Kościoła w Jerozolimie zdecydowali, że nie należy na nawróconych z pogaństwa nakładać podwójnych ciężarów: Ewangelii i prawa mojżeszowego. Było to wielkie zwycięstwo Kościoła, który w ten sposób wyszedł z opłotków judaizmu na szerokie szlaki kosmopolityczne (por. Dz 11, 20-30; 13, 1-3; 15, 1-34).
ANTIOCHIA SYRYJSKA (obecnie Antakya w Turcji) to hellenistyczne miasto w żyznej dolinie Amuk, w północno-zachodniej części rzymskiej prowincji Syrii. Leżała na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych wiodących do Damaszku, Palestyny, Egiptu oraz wybrzeży Morza Egejskiego.
Miasto założył ok. 300 r. przed Chr. Seleukos I Nikator i nazwał od imienia swojego ojca Antiocha, jednego z wodzów Aleksandra Macedońskiego. Antiochia była stolicą hellenistycznego państwa Seleucydów w Syrii. Za panowania Antiocha IV Epifanesa zbudowano tu wielką bibliotekę publiczną. W 64 r. przed Chrystusem miasto zdobyli Rzymianie.
Antiochia była od tego czasu stolicą rzymskiej prowincji Syrii, trzecim miastem imperium, ośrodkiem kultury greckiej i centrum handlowym. Żydzi zamieszkiwali ją od czasów założenia i mieli prawo żyć w niej wg swoich zwyczajów. Chrześcijaństwo zostało przeniesione do Antiochii ok. 40 r. przez hellenistów, którzy uciekli tam po męczeńskiej śmierci Szczepana. Powstała tu gmina, która jako pierwsza przyjęła do swojej wspólnoty poganochrześcijan. Gmina antiocheńska była macierzystą wspólnotą św. Pawła. W Antiochii po raz pierwszy nazwano wyznawców Chrystusa chrześcijanami.
Przed nami kolejne miejsca związane ze św. Pawłem. Ciągle jesteśmy na początku Jego drogi bycia Apostołem Jezusa Chrystusa.
Z Tarsu św. Barnaba zabrał Szawła do Antiochii, gdzie chrześcijaństwo zapuściło już silne korzenie. Kiedy tamtejsza synagoga żydowska wzgardziła Szawłem i Barnabą, udali się do pogan, którzy z radością i licznie przyjęli "dobrą nowinę". By nie odstraszyć nawróconych hellenistów od nowej wiary, Apostołowie zwolnili ich od nakazów religii mojżeszowej, twierdząc słusznie, że one ich nie obowiązują. Na tym tle doszło do ostrego konfliktu pomiędzy pozyskanymi dla chrześcijaństwa Żydami, którzy twierdzili, że prawo mojżeszowe obowiązuje wszystkich wyznawców Chrystusa. Oskarżyli więc oni Szawła i Barnabę przed Apostołami. Ci nakazali im stawić się w Jerozolimie dla rozpatrzenia sprawy. Dzięki interwencji i autorytetowi św. Piotra Apostołowie i starsi Kościoła w Jerozolimie zdecydowali, że nie należy na nawróconych z pogaństwa nakładać podwójnych ciężarów: Ewangelii i prawa mojżeszowego. Było to wielkie zwycięstwo Kościoła, który w ten sposób wyszedł z opłotków judaizmu na szerokie szlaki kosmopolityczne (por. Dz 11, 20-30; 13, 1-3; 15, 1-34).
Miasto założył ok. 300 r. przed Chr. Seleukos I Nikator i nazwał od imienia swojego ojca Antiocha, jednego z wodzów Aleksandra Macedońskiego. Antiochia była stolicą hellenistycznego państwa Seleucydów w Syrii. Za panowania Antiocha IV Epifanesa zbudowano tu wielką bibliotekę publiczną. W 64 r. przed Chrystusem miasto zdobyli Rzymianie.
Antiochia była od tego czasu stolicą rzymskiej prowincji Syrii, trzecim miastem imperium, ośrodkiem kultury greckiej i centrum handlowym. Żydzi zamieszkiwali ją od czasów założenia i mieli prawo żyć w niej wg swoich zwyczajów. Chrześcijaństwo zostało przeniesione do Antiochii ok. 40 r. przez hellenistów, którzy uciekli tam po męczeńskiej śmierci Szczepana. Powstała tu gmina, która jako pierwsza przyjęła do swojej wspólnoty poganochrześcijan. Gmina antiocheńska była macierzystą wspólnotą św. Pawła. W Antiochii po raz pierwszy nazwano wyznawców Chrystusa chrześcijanami.
s.Agnia