Nieszpory w Starym Sączu
Treść
.
Nieszpory w Starym Sączu
1 lutego, w kościele Świętej Trójcy, w klasztorze Sióstr Klarysek w Starym Sączu, miała miejsce - z okazji Światowego Dnia Życia Konsekrowanego oraz w ramach obchodów jubileuszu 225-lecia diecezji - uroczysta celebracja nieszporów, w której uczestniczyło około 100 pielgrzymów w habitach, przede wszystkim siostry zakonne z następujących zgromadzeń: Felicjanki, Karmelitanki Dzieciątka Jezus, Niepokalanki, Siostry de Notre Dame, Prezentki, Służebniczki Dębickie i Starowiejskie, Szarytki i inne. Także oo.Jezuici z Nowego Sącza oraz o.Augustyn Dzięgiel SVD ze Starego Sącza - wzięli udział w tym nabożeństwie.
Nieszpory zostały odśpiewane przy wystawionym Najświętszym Sakramencie. Siostry Klaryski śpiewem antyfon i psalmów, na przemian z całym zgromadzeniem, ubogacały dziękczynienie składane Bogu za jubileusz diecezji i za każde powołanie wyrosłe na tej duchowo żyznej ziemi. Ksiądz biskup Wiesław Lechowicz, który przewodniczył temu nabożeństwu, opierając się na pieśni z listu św.Pawła do Filipian (2,6-11), śpiewanej w czasie nieszporów, rozpoczął homilię od podziękowania siostrom i braciom za wierne naśladowanie Chrystusa, Sługi Bożego i za radykalne świadectwo życia. Następnie przedstawił cztery filary życia Kościoła pierwotnego, tzn. trwanie w nauce Apostołów, we wspólnocie, w łamaniu chleba oraz na modlitwie i odniósł je do życia zakonnego, mówiąc do zgromadzonych: „W ten sposób budujecie Kościół, którego jesteście ważną i szlachetną cząstką”. Na zakończenie ksiądz biskup przytoczył następujący werset z ostatnio znalezionego, a napisanego przez Karola Wojtyłę w roku 1943, wiersza „Przełom”: „Tak z wolna wytracać siebie, by znowu siebie odnaleźć”. W oparciu o te słowa życzył siostrom i braciom, aby przez „wytracanie siebie” i w konsekwencji „odnajdywanie siebie”, ich życie stawało się „duchową terapią na zło naszych czasów i życiodajnym źródłem dla współczesnego Kościoła”.
Przy wyjściu z kościoła uczestnicy otrzymali obrazki św.Kingi. W klasztorze na pielgrzymów czekał stół, obficie zastawiony wypiekami Sióstr Klarysek i Sióstr Niepokalanek z Nowego Sącza. Ks.biskup Wiesław pozdrowił osobiście każdego z gości i obdarzył go obrazkiem z jego błogosławieństwem.
Po prawie dwugodzinnym spotkaniu, wypełnionym radością i ożywionymi rozmowami, zakonnicy i zakonnice wracali do swoich domów, a w ich sercach zapewne na nowo rozbrzmiewały słowa św.Pawła z listu do Hebrajczyków (10,5-7) czytane w czasie nieszporów: „Oto idę…, abym spełniał wolę Twoją”. Tego rodzaju spotkania - na modlitwie a potem przy stole - mają moc odnawiania powołania, które w zwyczajności dnia traci często swoją świeżość; stwarzają one także okazję, aby na nowo ożywić w sobie pragnienie służby Bogu, na Jego chwałę.
Ks.Roman Stafin