Umiarkowanie
Treść
.
Umiarkowanie
Kolejną cnotą należącą do tzw. cnót kardynalnych jest cnota wstrzemięźliwości, zwana też cnotą „umiarkowania”.
Katechizm K.K. w p.1838 poucza:
Umiarkowanie pozwala opanować dążenie do przyjemności zmysłowych i zapewnia równowagę w używaniu dóbr stworzonych. Umiarkowanie to odmówienie sobie rzeczy dozwolonych, przez co ćwiczy się i umacnia wola, by mieć siłę do wyrzeczenia się rzeczy niedozwolonych. Jedną z form umiarkowania czy wstrzemięźliwości jest post.
Umartwianie swego egoizmu i post to również sposoby naśladowania ukrzyżowanego Chrystusa i współcierpiącej z Nim Matki Najświętszej. Powstrzymywanie się od jedzenia, szczególnie w piątki - w dzień przypominający nam zbawczą śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu - ma w chrześcijaństwie doniosłe znaczenie, uwidacznia mianowicie naszą jedność z Jezusem, który przez śmierć ocalił świat od potępienia. Posty można ofiarować Bogu za wszystkich obrażających Go ludzi, w intencji zbawienia konających lub zmarłych itp. Wszystkie nasze umartwienia i posty powinny wypływać z miłości do Boga i ludzi, powinny mieć na celu wynagrodzenie Mu za wszystkie grzechy nasze i całego świata. Kościół zachęca wiernych do poszczenia szczególnie w piątki. Można jednak dobrowolnie narzucić sobie post i w inne dni tygodnia,
Post nabierze szczególnej wartości, gdy zostanie połączony z intensywną modlitwą, uczestniczeniem we Mszy św., z Komunią św., z odprawieniem drogi krzyżowej, z przystąpieniem do sakramentu pojednania, z nawiedzeniem Najświętszego Sakramentu, z modlitwą w rodzinie itp. Wielką wartość posiada ofiarowanie potrzebującym osobom, np. rodzinom wielodzietnym, pieniędzy zaoszczędzonych dzięki naszym umartwieniom, np. dzięki odmówieniu sobie palenia papierosów. Okres nazywany Wielkim Postem w szczególny sposób przypomina nam zbawczą mękę Jezusa Chrystusa i stanowi okazję do łączenia się z Nim i ze współcierpiącą Maryją przez różne formy niesienia naszego krzyża.
Co mówią Święci?
Najpierw trzeba ofiarować Bogu mirrę albo umartwić własne ciało, a dopiero potem kadzidło pobożnej modlitwy. (św.Albert Wielki)
Post jest zdrowotny, kiedy łączy się z powstrzymaniem od nałogów, z modlitwą i jałmużną, Dzieci, umartwiajcie się w rzeczach małych, aby móc łatwiej umartwić j się w rzeczach wielkich. (św.Filip Nereusz)
Im bardziej dusza umartwia swoje naturalne skłonności, tym bardziej czyni się zdolna przyjąć światło i niebieskie natchnienie. Niemożliwe jest osiągnięcie prawdziwego zjednoczenia duszy z Bogiem, jeżeli nie poprzez umartwienie. (św.Franciszek Salezy)
Uwierzcie mi, że umartwienie zmysłów w patrzeniu, odczuwaniu i mówieniu, jest warte więcej niż noszenie łańcucha i włosiennicy. (św.Hieronim)
Wstrzemięźliwość bowiem pomaga nie tylko jednej, ale w ogóle wszystkim cnotom. Wtedy, powiadam, znakomita jest wstrzemięźliwość, wtedy piękne i wspaniałe poskramianie ciała, gdy dusza pozbywa się wad. O, Jezu, daj nam łaskę, abyśmy zrozumieli ducha umartwienia, a zwyciężymy siebie, wszystkich nieprzyjaciół wewnętrznych i zewnętrznych. Starajcie się umartwić wasz język, jeżeli chcecie sprawić radość swojemu sercu. Umartwienie jest cenzurą, którą każdy ze śmiertelników musi i sobie narzucić, (bł.Jan XXIII)
Tak samo jak każdego dnia musimy nakręcać zegarek, aby się nie zatrzymał, tak samo musimy się umartwiać czymś z obawy, że wpadniemy w jałowe samozadowolenie. (św.Joanna de Chantal)
Dzień bez umartwienia jest dniem straconym, gdyż nie wyrzekliśmy się siebie, nie złożyliśmy Bogu całopalnej ofiary. (bł.Josemaria Escriva)
Bez umartwienia jesteśmy jak drzewa niepodcinane, albo bez opieki. (św.Wincenty Pallotti)
Niech te myśli i rady świętych pomogą nam do owocnego przeżywania Wielkiego Postu.
Zebrał ks.Paweł Tyrawski
.
.