Grudzień
Treść
.
.
Adwent – radosny czas oczekiwania na narodzenie Chrystusa
28 listopada rozpoczniemy Adwent - czas, który ma chrześcijan przygotować na narodzenie Pana Jezusa. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa rodzi radość, więc nie jest to czas pokuty. Adwent (łac. adventus - przyjście) zaczyna się zawsze w niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla i trwa od 23 do 28 dni. Ostatnim jego dniem jest wigilia Bożego Narodzenia 24 grudnia.
Każdego dnia Adwentu, poza niedzielami, odprawiane są Msze święte wotywne o Najświętszej Maryi Pannie, zwane roratami. Nazwa roraty pochodzi od słów pieśni Rorate caeli desuper - „Spuście rosę niebiosa”. Te Msze święte mają za zadanie przypominać Maryję, ponieważ to Ona, czekała na przyjście Jezusa.
Czas Adwentu śpiewa
pieśń radości:
- że Pan nadchodzi.
- że Jego Królestwo jeszcze nie spełnione
- że potrzebuje naszej cierpliwości,
naszej modlitwy, naszej pracy,
naszego świadectwa, naszej nadziei.
Królestwo Pana już w nas się zaczęło
bo Pan, który przychodzi
już nadszedł i pośród nas żyje
pozostając z nami
Przyjdź, Panie Jezu,
na Ciebie czekamy!
(o.Jakub Markocki „Serce Adwentu”)
.
6 grudnia - Świętego Mikołaja
Najbardziej lubiany święty wśród dzieci, który według legendy każdego roku - 6 grudnia zostawia pod poduszką upominki. Tymczasem św.Mikołaj był biskupem Miry. Według podań otrzymał on w spadku po rodzicach spory majątek, a że był bardzo pobożny i miłosierny, dzielił się nim z ubogimi. Święty Mikołaj w niczym nie przypominał starszego mężczyzny z brodą i w czerwonym ubraniu - a takim można go zobaczyć na ulicach miast, w okresie Świat Bożego Narodzenia.
W Polsce kult św.Mikołaja był kiedyś bardzo popularny. Jeszcze dzisiaj pod jego wezwaniem jest aż 327 kościołów w naszej Ojczyźnie. Po św. Janie Chrzcicielu, a przed św. Piotrem i Pawłem najpopularniejszy jest św. Mikołaj. Do najokazalszych należą kościoły w Gdańsku i w Elblągu. Ołtarzy posiada Święty znacznie więcej, a figur i obrazów ponad tysiąc. Święty odbierał kult jako patron panien, marynarzy, rybaków, dzieci, więźniów i piekarzy. Zaliczany był do 14 Orędowników. Zanim jego miejsce zajął św. Antoni Padewski, św. Mikołaj był wzywany we wszystkich naglących potrzebach.
Chodził z siwizną szronu wplątaną w jedlinę,
śmiał się pełnią księżyca bladą i pyzatą,
podarował brylanty gwiezdne mroźnym kwiatom,
przed domami przystawał dumając z godzinę.
Obdarował prezentem przydrożną topolę;
potem wchodził do domów cicho, tajemniczo,
kładł prezenty, odchodził, ludzie je policzą -
wreszcie po Mlecznej Drodze odszedł w gwiezdne pole.
Temu podrzucił uśmiech, promień jaśniejący
wśród ponurych dni życia; temu szczęścia chwilę
wprost w schorowane ręce suche jak badyle;
dziś wytrwanie otrzymał w wierze kulejący.
Dziś z tworów ludzkiej ręki prezentów nie trzeba,
bo te jak łatwo przyszły, łatwo się oddalą;
nikłe, że w chwilach trudnych tak, jak proch się spalą -
wtedy trzeba nam darów, ale darów z nieba.
(ks.Włodzimierz Kwietniewski „Święty Mikołaj”)
Kinga Bednarczyk