>Recepta< na szczęście nie tylko dla Podopiecznych Caritasu
Treść
.
Pod choinkę
„Recepta” na szczęście
nie tylko dla Podopiecznych Caritasu
nie tylko dla Podopiecznych Caritasu
.
„Jest w naszym kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie”
Życzą sobie błogosławionych świąt i szczęścia
.
.
Nie znamy recepty na szczęście, nie można jej kupić, ale wiemy, że pochodzi prosto z serca, które jest proste i szczere, dobre i kochające pokój, które nie stawia samych żądań, a zawsze jest gotowe dawać. Zajrzyj do swego serca i zobacz, co stoi na drodze do Twego szczęścia.
- Ludzie żyją coraz dłużej, ale nie radośniej. Wciąż jeszcze myślą, że szczęście człowieka polega na tym, by móc z wszystkiego korzystać i żyć jak najdłużej. Zapominamy przy tym, że „nie jesteśmy by spożywać urok świata, ale po to, by go tworzyć i przetaczać przez czasy jak skałę złotą”.
Marzysz o szczęściu?
- Nie szukaj go nigdy tylko dla siebie, we własnych czterech ścianach. Pomóż stworzyć świat, w którym będziemy się nie tylko tolerowali, ale lubili. Świat, w którym znajdzie się miejsce na radość, uśmiech, kwiaty, serce, troszkę nieba na ziemi.
Wiem.
- Niełatwo dostać się do nieba, ale wiem też, że niebo samo do mnie nie przyjdzie. Niebo musi się zacząć na ziemi wszędzie tam, gdzie ludzie żyją w przyjaźni, dzielą się światłem, gdzie dobroć przekazują sobie z rąk do rąk, nie znają obojętności.
Zacznij od siebie. Zacznij czas, by być szczęśliwym - jeszcze dzisiaj, teraz. Szczęście leży całkiem blisko, ale musisz je rozpoznać i znaleźć. Może go szukasz za daleko, a ono jest tuż, tuż…?
.
.
Żeby być choć trochę szczęśliwym.
Żeby mieć odrobinę nieba na ziemi,
musisz pogodzić się z własnym życiem,
które dane Ci jest raz;
musisz pogodzić się ze swoją pracą,
z ludźmi dookoła, z ich wadami i błędami
musisz się pogodzić z ograniczeniami finansowymi,
z warunkami, w jakich przyszło Ci żyć.
.
- Żeby być szczęśliwym, właściwie nie trzeba nic więcej: zachwycać się światłem, miłością, dobrymi ludźmi, których nie brakuje, śpiewem ptaków, urodą wiosny i tym, że żyjesz. Będziesz szczęśliwy, jeśli nie poznasz smaku zazdrości i zadowolisz się małym, jeśli masz czas na to, co nie daje pieniędzy;
- Żeby być szczęśliwym, właściwie nie trzeba nic więcej: zachwycać się światłem, miłością, dobrymi ludźmi, których nie brakuje, śpiewem ptaków, urodą wiosny i tym, że żyjesz. Będziesz szczęśliwy, jeśli nie poznasz smaku zazdrości i zadowolisz się małym, jeśli masz czas na to, co nie daje pieniędzy;
potrafisz być przyjazny, serdeczny dla starego człowieka, który wie, że jego czas dobiega końca, dla chorego i tylu nieszczęśliwych, poranionych przez życie, dla których nie było już miejsca w słońcu.
A Ty idź i parkuj w słońcu.
- Bywa, że szczęście jest darem, ale częściej trzeba o nie walczyć. Dobrą walkę zaczynamy wtedy, gdy stajemy w obronie własnych marzeń, przenosimy je z pola bitwy do własnego wnętrza.
- Zaglądaj tam często, a znajdziesz w nim źródło siły, która potrafi obronić nadzieję; bardziej niż kiedykolwiek współcześnie zagrożoną, a równocześnie najbardziej nieodzowną. Nadzieję, która jest mocą człowieka i czyni go mocnym również wśród cierpień i doświadczeń. Wśród przeciwieństw.
Nie ma dla człowieka innego źródła nadziei jak miłosierdzie Boże.
- Nic nie jest tak potrzebne człowiekowi do szczęścia jak owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość, ku nieskończonym wyżynom świętości Boga - trzeba w Niego wierzyć i Jemu ufać - przypomina Jan Paweł II.
- „Nasza starość będzie zależała od tego, jak przeżyjemy swoje życie. Na koniec możemy przypominać miasto widmo albo rozłożyste drzewo, które ma już osłabione korzenie, ale nadal daje cień” - pisze Paul Coelho.
- W tych dniach obsypujemy innych mnóstwem ciepłych życzeń. Ale staną się one chłodne, jeśli nie postanowisz jeszcze dziś, że każdego dnia uczynisz coś dla innych. Co?
Wydobywaj dla nich codziennie przez resztę roku „słońce” z ukrycia. Znajduje się ono nad horyzontem Twego serca i czeka: słońce Twej przyjaźni i dobroci.
Wydobądź je z ukrycia. Nie pozwól mu zajść w chmurach złego humoru, w mgle obojętności, w nocy nieufności.
Wydobądź z ukrycia słońce dla każdego człowieka, którego spotkasz w tym roku. Przyjmij go do swego życia, jako prezent, dar, prawdziwą radość. Wtedy bycie razem stanie się świętem.
A przecież nie chodzi o nic innego jak o szczęście, o święto w każdym ludzkim sercu, także w Twoim.
- …radzi Phil Bosmans w polecanej już Państwu pięknej książce „Jak znaleźć wielką radość w małych rzeczach”.
Radzi KM