2 lutego - Dzień Osób Konsekrowanych
Treść
.
PATRZĄ PRZED SIEBIE I KU GÓRZE
2 lutego - Dzień Osób Konsekrowanych
Święto Ofiarowania Pańskiego, popularnie zwane też Świętem Matki Bożej Gromnicznej jest w Kościele Dniem Osób Konsekrowanych, poświęconych Bogu, żyjących według ewangelicznych rad: czystości, posłuszeństwa i ubóstwa.
To dzień, kiedy możemy bardziej przypatrzeć się osobom, które żyją wśród nas, a jednak inaczej. By to uczynić przychodzi nam z pomocą Liturgia Słowa przygotowana na ten dzień, która ukazuje nam w tle postacie Anny i Symeona. Bliższe spojrzenie na te dwie osoby pozwala nam w nich dostrzec figury osób konsekrowanych. Żyli w cieniu świątyni, służąc Bożej sprawie; żyli w posłuszeństwie Bożym przykazaniom, w czystości i ubóstwie. Symeona i Annę łączyła miłość do Mesjasza oraz oczekiwanie na Niego.
W życie każdego człowieka wpisane jest oczekiwanie. Człowiek ciągle na coś lub kogoś czeka, czegoś lub kogoś oczekuje. Zdaniem niektórych właśnie oczekiwanie nadaje sens ludzkiemu życiu. Może to tylko inne imię nadziei. Dla kogoś, kto nie czeka już na nic, życie często staje się bezsensowne. Kiedyś nasi rodzice oczekiwali na nasze przyjście na świat, na narodzenie dziecka; później czekali z niepokojem, ale i nadzieją na to, że dziecko będzie się prawidłowo rozwijać. Nadszedł czas, gdy czekali na powroty dziecka ze szkoły, a kiedy odeszło z domu - oczekiwali na odwiedziny syna czy córki. W szpitalach czy domach chorzy czekają na zdrowie, na wynik badań, na operację i powrót do zdrowia. Zdrowi oczekują na owoce swej pracy i aktywności. Bezrobotni oczekują na pracę. I tak bez końca można by mnożyć przykłady oczekiwania, jako stałego elementu życia ludzkiego.
Życie osób konsekrowanych, osób poświęconych służbie Bożej też jest oczekiwaniem. Pozwólcie, że posłużę się tutaj swoim przykładem. Kiedyś oczekiwałam na uznanie przez Kościół swojego powołania, a teraz czekam, aby się realizowały moje ideały. Czekam na to, by ludzie i świat wokół mnie, ten najbliższy w parafii św.Elżbiety, także poprzez moją służbę stał się bardziej ewangeliczny; by było więcej pokoju, miłości i radości.
Oczekuję, aż w moim życiu spełni się nadzieja, jaką żywili w sercu Symeon i Anna: pragnienie ujrzenia Mesjasza Pańskiego. Przykładem takiej postawy oczekiwania jest dla mnie Ta, którą uważam za wzór osoby konsekrowanej: Maryja - Matka nadziei spełnionej. Ona w swoim, życiu zawsze patrzyła przed siebie i ku górze.
W dniu święta Ofiarowania Pańskiego prosimy was o modlitwę za wszystkie osoby konsekrowane, aby patrząc przed siebie, dostrzegały, gdzie i kiedy do świątyni Kościoła wnoszą Jezusa, który obecny jest w najmniejszych: w ubogich, chorych, głodnych. Aby niestrudzenie odczytywały oczekiwania Chrystusa wobec nich. By wnosiły Go w świat jak Maryja.
s. M.Sylwia Chruslicka