Złoty jubileusz kapłaństwa ks.dra Władysława Turka

.

Wśród diakonów, którzy 2 lutego 1958 r. w konkatedrze olsztyńskiej przyjęli święcenia kapłańskie z rąk bpa Tomasza Wilczyńskiego był, pochodzący z parafii Podegrodzie mieszkaniec Naszacowic - Władysław Turek. W święto Ofiarowania Pańskiego 2008 r. w sanktuarium maryjnym w Gietrzwałdzie współuczestniczyli we wspólnej modlitwie i Eucharystii, koledzy rocznikowi, wyświęceni pół wieku temu i przez 50 lat pełniący posługę duszpasterską w archidiecezji warmińskiej. 2 lutego 2008 r. zaś w Wyższym Seminarium Duchownym “Hosianum” w Olsztynie, w uczelni, którą ukończył i w której przez 12 lat pełnił funkcję rektora, prałat Jego Świątobliwości kanonik Warmińskiej Kapituły Katedralnej we Fromborku, ks.Władysław Turek obchodził 50-lecie posługi kapłańskiej. W Mszy św. dziękczynnej, sprawowanej z tej okazji pod przewodnictwem abpa dra Wojciecha Ziemby, metropolity warmińskiego, uczestniczyła cała wspólnota seminaryjna i wielu gości. Natomiast 25 lipca br. w dniu odpustu św.Jakuba Starszego - obchody złotego jubileuszu Księdza Rodaka zorganizowała macierzysta parafia podegrodzka, rodzinne Naszacowice, krewni i znajomi.

Ksiądz prałat Władysław Turek mógłby swą bogatą biografią obdzielić wiele osób, a zaangażowaniem i wielością zajęć zyskać miano człowieka-instytucji. Jak wysoko zaszedł, czym zasłużył na powszechne uznanie i szacunek - przekonują dane biograficzne, zaczerpnięte z dokumentacji diecezjalnej (Słownik biograficzny kapituły warmińskiej. Olsztyn 2007) uzupełnione kilkoma informacjami własnymi.

Urodził się 11 kwietnia 1933 r. w Naszacowicach, w wielodzietnej rodzinie Stanisława i Stefanii zd.Kurowskiej (liczącej 10 braci i 7 sióstr). Rodzice zadbali o solidne wykształcenie i dobre wychowanie dzieci; ojciec, pełniący przez długie lata funkcję sołtysa wsi, dożył sędziwego wieku 94 lat. Kultywowanie tradycji religijnych zaowocowało u rodzeństwa powołaniami i służbą Kościołowi. Siostra Helena została s.urszulanką w Lipnicy Murowanej, dwaj bracia kapłanami, Władysław i najmłodszy - Józef, dr filozofii, obecnie wykładowca KUL. W nowych rodzinach siostra Janina została matką księdza, brat Antoni, ojcem księdza, brat Michał - budowniczym kościołów.

Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im.Jan Długosza w Nowym Sączu i zdaniu egzaminu nauczycielskiego Władysław podjął pracę pedagogiczną w Gołubiach Wężewskich (w l.1951-53). 1 listopada 1953 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego “Hosianum” w Olsztynie, w którym 2 lutego 1958 r. przyjął święcenia kapłańskie. Jako wikariusz posługiwał w parafiach: w Szczytnie, w Olsztynie i w Klonie (w l.1958-63). W kolejnych latach kontynuował studia specjalistyczne na KUL-u w zakresie teologii pastoralnej, uwieńczone magisterium w 1966 r. i doktoratem w 1971 r. Od roku 1966 pracował jako referent Wydziału Duszpasterskiego Kurii Biskupiej, jako duszpasterz głuchoniemych, kapelan Szpitala Wojewódzkiego, wykładowca teologii pastoralnej w WSD “Hosianum”. Od 1971 r. - przez 12 lat - pełnił funkcję rektora “Hosianum”. Był członkiem Komisji Liturgicznej. W 1971 r. został odznaczony godnością kanonika rzeczywistego Warmińskiej Kapituły Katedralnej, a w 1982 r. - prałata honorowego Jego Świątobliwości. W 1987 r. mianowany diecezjalnym ojcem duchownym kapłanów. W 1988 r. - referentem duszpasterstwa wczasowego i turystycznego i w 1992 r. - sędzią diecezjalnym. W 1992/93 był wykładowcą teologii pastoralnej w Ełku, a w 1993/94 dyrektorem Kolegium Teologicznego w Kaliningradzie (filia Moskwy).

.

Ksiądz prałat Władysław Turek ma około 500 wychowanków kapłanów, (wśród nich także wielu pochodzących z naszych stron) oraz trzech biskupów. Można powiedzieć, że podróżując przemierzył świat m.in. zapraszany przez wychowanków, których ma na misjach w różnych krajach i kontynentach. Dziewięciokrotnie organizował i prowadził pielgrzymki do Ziemi Świętej. Mimo przejścia na emeryturę i kłopotów zdrowotnych wciąż stara się być aktywny i czynny. W kontaktach międzyludzkich cechuje go bezpośredniość, życzliwość i skromność. Troskliwie kultywuje więzi rodzinne, pamięta o szkolnych kolegach, o Sądecczyźnie i swoich korzeniach. Cieszy się z bardzo licznych powołań kapłańskich, których od momentu swego wyświęcenia naliczył w tych stronach około 25.

Uroczystość jubileuszowa w podegrodzkiej świątyni zgromadziła parafian, rodzinę, gości z zewnątrz, a także wielu kapłanów. Uczestniczyło w niej trzech księży jubilatów z innych diecezji, koledzy seminaryjni, wychowankowie, bracia zakonni i misjonarze, a także księża starosądeckiego dekanatu z dziekanem ks.prałatem Alfredem Kurkiem na czele. Gdy ciszę świątyni wypełniła “Barka”, wzruszenie udzieliło się wszystkim, bo gdzie mogłaby zabrzmieć prawdziwiej i serdeczniej? To tu właśnie, na brzegu Dunajca, przed 50 laty stanął Pan, szukał... i znalazł “serce młode zapałem, dłonie do pracy, gotowość ofiary, poświęcenia i samotności”.

Za tę decyzję pójścia za Nim, “za wierną i przykładną posługę, owoc 50 lat kapłaństwa złożonego na ołtarzu Bożym” za kaplicę w Naszacowicach były kwiaty i podziękowania, słowa o wielkiej wdzięczności, życzenia zdrowia i wielu łask Bożych na dalsze lata. Składała je cała wspólnota parafialna wraz z gospodarzem parafii ks.prałatem Józefem Wałaszkiem, a telegraficznie również m.in. bp Gulbinowicz i nuncjusz abp Józef Kowalczyk.

Centralnym punktem uroczystości stała się dziękczynna Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem ks.prałata Władysława Turka, podczas której okolicznościową homilię wygłosił o.generał Stanisław Turek, były przełożony paulinów z Częstochowy. Rozważania skupiały się wokół kwestii: powołania, posłannictwa i kapłaństwa, ze ścisłym nawiązaniem do obchodzonego jubileuszu. Na koniec głos zabrał Ksiądz Jubilat składając podziękowania ks.prałatowi Józefowi Wałaszkowi, komitetowi parafialnemu i całej wspólnocie za piękne przygotowanie uroczystości, kapłanom za współprzeżywanie i posługę, a wszystkim obecnym za uczestnictwo w modlitwie i Eucharystii. Wystąpienie zakończył słowami:

“Jubileusze to okres podsumowania pracy i życia; dla mnie - gorącego podziękowania - Bogu za dar kapłaństwa i umiejętności owocnego działania na różnych etapach posłannictwa, a wszystkim ludziom - za wszelkie otrzymane dobra. Dla naszej wspólnoty parafialnej to okazja do wielkiej wdzięczności za lata łask Bożych pozwalających służyć Bogu i ludziom, za wielki dar beatyfikacji o.Stanisława Papczyńskiego, za liczne powołania kapłańskie w naszych stronach. Za wszystko otrzymane dobro jeszcze raz gorąco dziękuję i pragnę zapewnić, że dokąd żyć będę, zawsze modlić się będę w intencji mojej wspólnoty parafialnej”.

.

Po uroczystości kościelnej było jeszcze spotkanie bardziej kameralne, pełne serdeczności i wzruszeń, przy obiedzie - w gronie rodziny, przyjaciół, znajomych i kolegów szkolnych. Gratulacje, ciepłe słowa, piękne życzenia, mnóstwo kwiatów, możliwość bezpośredniego porozmawiania, to chwile, których się nie zapomina. Ksiądz Jubilat dla każdego znalazł czas, zainteresowanie i życzliwość. Trzeba przyznać, że podobnie jak niedawne uroczystości beatyfikacyjne, złoty jubileusz kapłaństwa swego Rodaka parafia podegrodzka obchodziła godnie, uroczyście i pięknie.

Zofia Gierczyk