Różaniec
Treść
.
RÓŻANIEC
.Od wieków chrześcijanie próbowali odpowiedzieć na wezwanie do nieustannej modlitwy. „Zawsze macie się modlić a nie ustawać.” Jednym ze sposobów było powtarzanie różnych modlitw.
Pierwszą i najstarszą modlitwą chrześcijan jest modlitwa, której nauczył sam P. Jezus - Ojcze nasz. Dlatego też niektóre reguły zakonne zobowiązywały prostych mnichów do wielokrotnego powtarzania właśnie tej modlitwy.
Od pierwszych wieków chrześcijaństwa odczuwano także potrzebę proszenia o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny. Dlatego w XII wieku utrwalił się w Kościele zwyczaj odmawiania pozdrowienia, którym w scenie zwiastowania Anioł przywitał Maryję.
Z czasem dodano do nich słowa wypowiedziane przez świętą Elżbietę w czasie nawiedzenia. Obecna forma Zdrowaś Maryjo ostatecznie ukształtowała się w XV wieku. Zatwierdził ją Pius V w 1566 roku.
Z czasem do modlitwy Ojcze nasz zaczęto dodawać Zdrowaś Maryjo. I tak te dwie modlitwy dały początek Różańcowi. Za ojca Różańca świętego uważa się św. Dominika, któremu miała się objawić Matka Najświętsza i przykazać rozpowszechnianie tej modlitwy na całym świecie. Legenda głosi, że to właśnie w czasie jednej z jego wypraw, w trakcie której zwalczał herezję albingensów zrodziła się modlitwa różańcowa. Pomimo postów i modlitw posługa św.Dominika nie przynosiła owoców. Wówczas objawiła się Matka Boża i poleciła Dominikowi, by nie tylko głosił kazania, lecz by połączył je z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 Zdrowaś Maryjo. Modlitwy traktowane były jako duchowe kwiaty. I dlatego odmawianie Różańca porównywano z dawaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli Różańcem
.
.
Ostateczny kształt modlitwy różańcowej ustalił się w XV w. dzięki dominikaninowi Bł. Alanusowi de Rupe (1428-1475). On ustalił liczbę 150 Zdrowaś Maryjo na wzór 150 psalmów, które podzielił na dziesiątki poprzeplatane modlitwą Ojcze nasz. Modlitwa różańcowa bardzo szybko zyskała aprobatę Kościoła i była traktowana jako oręż przeciw wrogom wiary. Jednym z przykładów skuteczności tej modlitwy była zwycięska bitwa morska pod Lepanto w 1571. Papież Pius V, dominikanin i gorący propagator Różańca, wezwał wszystkich katolików do modlitwy różańcowej. 7 października 1571 roku w okolicach Lepanto miała miejsce decydująca bitwa morska, w której starły się ze sobą flota chrześcijańska i turecka. Zacięta walka trwała wiele godzin, a o zwycięstwie Świętej Ligi przesądziła nieoczekiwana zmiana pogody - wiatr uniemożliwił manewry wojskom tureckim. Zwycięska bitwa zatrzymała inwazję muzułmanów na Europę. W dowód wdzięczności Wenecjanie na nowo wybudowanej kaplicy dziękczynnej napisali: Non virtus, non arma, non duces, sed Mariae Rosiae victores nos fecit”, „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maria Różańcowa dała nam zwycięstwo”. Papież Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej. Leon XIII polecił odmawiać Różaniec przez cały październik. Ojciec Święty Jan Paweł II dodał i zatwierdził czwartą cząstkę różańca zw. „Tajemnice Światła” O skuteczności tej modlitwy można przekonać się patrząc na codzienne życie wielu osób. Mogą świadczyć o tym choćby liczne wota w kościołach zawieszane przy obrazach Matki Bożej Różańcowej. Świadkiem mocy tej modlitwy jest też Jan Paweł II, który w czasie wspólnej modlitwy różańcowej w Ludźmierzu powiedział: Zawsze mogłem na nią liczyć, szczególnie w momentach trudnych bardzo jej potrzebuję i nadal was o nią proszę.
Obietnice Matki Bożej dla odmawiających Różaniec Święty
dane bł.Alanowi de Rupe:
Pierwszą i najstarszą modlitwą chrześcijan jest modlitwa, której nauczył sam P. Jezus - Ojcze nasz. Dlatego też niektóre reguły zakonne zobowiązywały prostych mnichów do wielokrotnego powtarzania właśnie tej modlitwy.
Od pierwszych wieków chrześcijaństwa odczuwano także potrzebę proszenia o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny. Dlatego w XII wieku utrwalił się w Kościele zwyczaj odmawiania pozdrowienia, którym w scenie zwiastowania Anioł przywitał Maryję.
Z czasem dodano do nich słowa wypowiedziane przez świętą Elżbietę w czasie nawiedzenia. Obecna forma Zdrowaś Maryjo ostatecznie ukształtowała się w XV wieku. Zatwierdził ją Pius V w 1566 roku.
Z czasem do modlitwy Ojcze nasz zaczęto dodawać Zdrowaś Maryjo. I tak te dwie modlitwy dały początek Różańcowi. Za ojca Różańca świętego uważa się św. Dominika, któremu miała się objawić Matka Najświętsza i przykazać rozpowszechnianie tej modlitwy na całym świecie. Legenda głosi, że to właśnie w czasie jednej z jego wypraw, w trakcie której zwalczał herezję albingensów zrodziła się modlitwa różańcowa. Pomimo postów i modlitw posługa św.Dominika nie przynosiła owoców. Wówczas objawiła się Matka Boża i poleciła Dominikowi, by nie tylko głosił kazania, lecz by połączył je z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 Zdrowaś Maryjo. Modlitwy traktowane były jako duchowe kwiaty. I dlatego odmawianie Różańca porównywano z dawaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli Różańcem
.
Ostateczny kształt modlitwy różańcowej ustalił się w XV w. dzięki dominikaninowi Bł. Alanusowi de Rupe (1428-1475). On ustalił liczbę 150 Zdrowaś Maryjo na wzór 150 psalmów, które podzielił na dziesiątki poprzeplatane modlitwą Ojcze nasz. Modlitwa różańcowa bardzo szybko zyskała aprobatę Kościoła i była traktowana jako oręż przeciw wrogom wiary. Jednym z przykładów skuteczności tej modlitwy była zwycięska bitwa morska pod Lepanto w 1571. Papież Pius V, dominikanin i gorący propagator Różańca, wezwał wszystkich katolików do modlitwy różańcowej. 7 października 1571 roku w okolicach Lepanto miała miejsce decydująca bitwa morska, w której starły się ze sobą flota chrześcijańska i turecka. Zacięta walka trwała wiele godzin, a o zwycięstwie Świętej Ligi przesądziła nieoczekiwana zmiana pogody - wiatr uniemożliwił manewry wojskom tureckim. Zwycięska bitwa zatrzymała inwazję muzułmanów na Europę. W dowód wdzięczności Wenecjanie na nowo wybudowanej kaplicy dziękczynnej napisali: Non virtus, non arma, non duces, sed Mariae Rosiae victores nos fecit”, „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maria Różańcowa dała nam zwycięstwo”. Papież Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej. Leon XIII polecił odmawiać Różaniec przez cały październik. Ojciec Święty Jan Paweł II dodał i zatwierdził czwartą cząstkę różańca zw. „Tajemnice Światła” O skuteczności tej modlitwy można przekonać się patrząc na codzienne życie wielu osób. Mogą świadczyć o tym choćby liczne wota w kościołach zawieszane przy obrazach Matki Bożej Różańcowej. Świadkiem mocy tej modlitwy jest też Jan Paweł II, który w czasie wspólnej modlitwy różańcowej w Ludźmierzu powiedział: Zawsze mogłem na nią liczyć, szczególnie w momentach trudnych bardzo jej potrzebuję i nadal was o nią proszę.
Obietnice Matki Bożej dla odmawiających Różaniec Święty
dane bł.Alanowi de Rupe:
- Wszyscy, którzy wiernie Mi służyć będą odmawiając Różaniec św. otrzymają pewną szczególną łaskę.
- Wszystkim odmawiającym pobożnie mój Różaniec przyrzekam Moją szczególniejszą opiekę i wielkie łaski.
- Różaniec będzie najpotężniejszą bronią przeciw piekłu, wyniszczy pożądliwości, usunie grzechy, wytępi herezje.
- Cnoty i święte czyny zakwitną - najobfitsze zmiłowanie uzyska dla dusz od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych; o, ileż dusz uświęci ta modlitwa.
- Dusza, która poleca Mi się przez Różaniec - nie zginie.
- Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie Różaniec św., rozważając równocześnie Tajemnice Święte nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym - wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
- Prawdziwi czciciele Mego Różańca nie umrą bez Sakramentów Świętych.
- Chcę, aby odmawiający Mój Różaniec, mieli w życiu i przy śmierci światło i pełnię łask, aby w życiu i przy śmierci uczestniczyli w zasługach Świętych.
- Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które Mnie czciły modlitwą różańcową.
- Prawdziwi synowie Mego Różańca osiągną wielką chwałę w niebie.
- O cokolwiek przez Różaniec prosić będziesz - otrzymasz.
- Rozszerzającym Mój Różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie.
- Uzyskałam u Syna Mojego, aby wpisani do Bractwa Mojego Różańca - mieli w życiu i przy śmierci za braci wszystkich mieszkańców nieba.
- Odmawiający Mój Różaniec są Moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna Mojego Jednorodzonego.
- Nabożeństwo do Mego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do Nieba.
Opracował ks.Paweł Tyrawski
na podst. relacji internetowej Beaty Ciastoń
na podst. relacji internetowej Beaty Ciastoń