Życzliwość
Treść
.
Życzliwość
Lipiec i sierpień to miesiące wakacyjne, podczas których ludzie przemieszczają się w różne strony kraju czy świata, aby wykorzystać urlop, wakacje, wczasy itp. Z powody zatłoczenia, braku miejsca niektórzy zamiast wypoczynku stają się bardziej nerwowi, drażliwi, niecierpliwi i złośliwi. Np. wystarczy, że na światłach zatrzymany samochód nie może w tym momencie ruszyć, już słychać niecierpliwe trąbienie, wyzwiska, stukanie w głowę. Przed 30-40 laty w razie awarii można było zatrzymać jadący samochód (zwłaszcza ciężarowy, bo nim jeździli fachowcy), poprosić o pomoc i każdy z uśmiechem to zrobił. Dziś nie można nawet o tym myśleć. Albo zgromadzenie ludzi na placu, zaczyna mżyć deszczyk, jeden otwiera parasol, drugi zaraz się denerwuje i wyklina, że mu zasłania widok. A przecież można było grzecznie zwrócić uwagę. Ostatnio słyszeliśmy w środkach przekazu, o wielkich tragediach w Japonii i na Filipinach, i te same środki przekazu podkreślały, że tamtejsi ludzie mimo ogromnych nieszczęść i utraty niejednokrotnie całego majątku, zachowują się wobec siebie z grzecznością, uprzejmością i gotowością pomocy. Dlaczego u nas jest inaczej a nawet coraz gorzej? Szczycimy się, że w większości jesteśmy narodem chrześcijańskim. To właśnie Chrystus podkreślił: „Uczcie się ode Mnie, że jestem cichy i pokornego serca”. Warto zauważyć, że nie polecił Apostołom, uczcie się przemawiać, ani, uczcie się uzdrawiać, ani, uczcie się czynić cuda, tylko to jedno. I co więcej na cały program swej nauki przeznaczył tylko trzy lata, a na uczenie dobroci, uległości cichości dal przykład przez trzydzieści lat życia w Nazarecie. Co mówią święci?
Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostaliście pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą stronę. (Ga 6,1)
Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiałość i łagodność. (Flp 4,5)
Przypominaj im, że powinni... nikogo nie lżyć, unikać sporów, odznaczać się uprzejmością, okazywać każdemu człowiekowi godność. (Tt 3,1-2) (św.Paweł)
.
.
Im większa moc i potęga, tym łagodniejsze niech będzie serce. (św.Augustyn)
Współczucie dla bliźniego wzrasta tym bardziej, im więcej dusza jest złączona przez miłość z Bogiem, (św.Edyta Stein)
Łagodnie upominany przyjmie upomnienie, ostro skarcony odrzuci upomnienie i zbawienie, (św.Efrem)
Pokora doskonali nas ku Bogu, a łagodność ku bliźniemu, (św.Franciszek Salezy)
Do skruszenia twardego serca wystarczy nieraz miękkie, łagodne słowo.
Upomnienie zbyt ostre lub w niestosownej chwili dane, czyni gorszym upomnianego, bo go jątrzy. Gdy łagodnie upominasz, zyskasz sobie miłość winnego, który będzie się błędów wystrzegał, żeby ci nie sprawić przykrości, (św.Ignacy Loyola)
Niech twoja mowa będzie zawsze przepojona łagodnością, (św.Jan Bosko)
W łagodności i pokorze serca znajdujemy łaskę otrzymywania, mówienia, rozważania. Znajdujemy tam również cierpliwość, aby znosić, współczuć, milczeć i zachęcać. (Jan XXIII)
Nic nie można zrobić dla dusz, bez łagodności, dobroci, słodyczy i cierpliwości, (św.Joanna de Chantal)
Zawsze powinniśmy zachować nienaruszonymi dwie cnoty mianowicie: łagodność wobec bliźniego i świętą pokorę wobec Boga (św.Ojciec Pio)
Nigdy nie usłyszałem, żeby jakiś heretyk nawrócił się siłą elokwencji czy wyszukanego wywodu, ale za to słyszałem, że nawrócił się łagodnością; prawdą jest, że cnota ta jest silna w zdobywaniu ludzi dla Boga. (św.Wincenty a Paulo)
Próbujmy tegoroczne wakacje przeżyć bez nerwów, złości, ubliżania, a okaże się, że były błogosławione.
Zebrał ks.Paweł Tyrawski