Chciwość
Treść
.
Chciwość
W minionym roku, w cyklu rozważań pt.: „Ku Wyżynom” ukazywaliśmy cnoty, (sprawności postępowania) prowadzące ku wyżynom, tzn. ku Bogu. Życie duchowe podobne jest do pracy ogrodnika, który nie tylko dba o dobre ziarno, o uprawioną glebę, o stosowną wilgoć, ale musi jeszcze walczyć z chwastami, które na dobrze przygotowanej glebie wspaniale się rozrastają, bez szczególnej pielęgnacji, mogą zagłuszyć pożądane rośliny i mogą zamienić przygotowany ogród w zachwaszczony ugór. Takimi zagrażającymi chwastami w drodze ku wyżynom to skłonności do złego, wady (być może wrodzone) nałogi. W obecnej dobie spotykamy często postawy: „bardziej mieć niż być”. Wyścig za pieniędzmi, (nie tylko za koniecznymi do życia) ale za bogactwem, chęć imponowania i przewyższania bliskich i sąsiadów. Cały świat i wartość ludzi ocenia się w perspektywie pieniądza.
.
.
.
Co o tym Pismo Święte?
Biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. (z ewangelii wg św.Łukasza)
A ci, którzy chcą się bogacić, wpadają w pokusę i zasadzkę oraz w nierozumne i szkodliwe pożądania. One to pogrążają ludzi w zgubie i zatraceniu (1 T 6,9). Bogatym na tym świecie nakazuj, by nie byli wyniośli, nie pokładali nadziei w niepewności bogactwa, lecz w Bogu, który nam wszystkiego obficie udziela do używania... (1 Tm 6,17). [Bogaci] niech czynią dobrze, bogacą się w dobre czyny, niech będą hojni (1 Tm 6,18). Korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy. Za nimi to uganiając się, niektórzy zabłąkali się z dala od wiary i siebie samych przeszyli wielu boleściami (1 Tm 6,10). Postępowanie wasze niech będzie wolne od chciwości na pieniądze, zadowalajcie się tym, co macie (Hbr 13,5). (św. Paweł)
A co święci?
Bóg nie potępia bogactwa, ale tych, którzy w bogactwach pokładają swoje serce. Istotnie nie oddalił Zacheusza, który był bogaty, ale wszedłszy do jego domu przyniósł mu błogosławieństwo i zdrowie. (św.Albert Wielki)
Chciwość chciałaby wszystko posiadać. Bądźcie bogatymi, aby dawać z dobrego serca. Bóg stworzył bogatego, by przychodził z pomocą biednemu, a biednego - by doświadczyć bogacza. Czym zatem są bogactwa, skoro, im bardziej się powiększają, tym mniej zaspokajają sytość i tym bardziej zapalają pragnienie? Dobra tymczasowe satysfakcjonują jedynie tych, którzy nigdy nie zaznali nawet pragnienia dóbr wiecznych. Niechaj się bogaty stanie pokornym, niech się więcej raduje tym, że jest chrześcijaninem - niż swymi dostatkami.
Prośmy o dobra ziemskie z umiarkowaniem i pamiętajmy, jeżeli je otrzymamy, że dane są przez tego, który wie, co nam jest potrzebne i korzystne. O bogaczu! Nic nie przyniosłeś ze sobą na świat, ale też i nic nie będziesz mógł z niego ze sobą zabrać. (św.Augustyn)
Moim zdaniem nie godzi się nam pragnąć bogactwa, jeżeli go nie mamy, ani szczycić się nim, jeśli je posiadamy; nie ono samo bowiem przynosi zaszczyt posiadaczowi, lecz sposób, w jaki je używa. (św.Bazyli Wielki)
Bogactwo gromadzi się z trudem, chroni z niepokojem i traci z bólem. (św.Bernard)
Bogaczowi na nic się nie przydadzą skarby, gdy ich nie umie używać; owszem, zgubę mu gotują. Człowiek litościwy lubi drugim udzielać ze swego, natomiast zły i chciwy lubi drugim zabierać i sobie gromadzić. (św.Grzegorz I Wielki)
Każdy bogacz to niegodziwiec lub spadkobierca niegodziwca. To, co posiadasz, nie należy do ciebie - tobie jedynie zostało powierzone jego zarządzanie, (św.Hieronim)
Chciwiec jest tylko stróżem pieniędzy, nie zaś ich panem; jest ich sługą, nie właścicielem.
Nic nas nie czyni tak uległymi diabłu, jak chęć posiadania coraz to większej majętności i chciwość. Słusznie oburzamy się bardziej na tych, którzy choć mają dużo, na cudze się łakomią, niż na tych, których nędza przywodzi do kradzieży. Zaiste, bogactwo czyni ludzi nierozumnymi i szalonymi, (św.Jan Chryzostom)
Dochodzę do wniosku, że nie ma nikogo, komu bardziej należałoby współczuć jak bogatym, ponieważ nie kochają dobrego Boga. Wasze dobra nie są niczym innym jak depozytem, który dobry Bóg złożył w wasze ręce: po tym, co konieczne wam i waszej rodzinie, reszta należy się ubogim. (św.Jan Maria Yianney)
Jeżeli jesteś człowiekiem Bożym, pogardzaj bogactwem z takim samym zaangażowaniem, z jakim ludzie światowi dążą do jego zdobycia. Prawdziwym nieszczęściem człowieka - a nawet całego społeczeństwa - jest to namiętne i egoistyczne dążenie do dobrobytu. (bł.Josemaria Escriva)
Bogactwa ziemskie są największym ubóstwem. (św.Katarzyna ze Sieny)
Żądza czci prowadzi zawsze z sobą pewną chciwość pieniędzy i majętności. (św.Teresa z Avili)
Modlitwa o wolność od chciwości:
Panie, Ty powiedziałeś: „Nie martwcie się o życie - o to, co będziecie jeść; ani o ciało - o to, w co będziecie się ubierać" ( Łk. 12,22)
A ja mam tyle zmartwień na głowie i rachunków do zapłacenia.
Proszę: „nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty nie stał się niewiernym, nie rzekł: »A któż jest Pan?« lub z biedy nie począł kraść i imię mego Boga znieważać". (Prz.30,8-9)
Jezu, sprzedany za trzydzieści srebrników, strzeż mnie od chciwości i niszczącej żądzy posiadania.
Pomóż uwierzyć, że „więcej szczęścia jest w dawaniu niż w braniu" Dz. 20,35).
Daj mi serce wrażliwe na biedę i hojne w dzieleniu się.
Warto czasem z tej modlitwy korzystać.
Zebrał ks.Paweł Tyrawski