Przejdź do treści
Z Grodu Kingi
Przejdź do stopki

LUTY - kalendarium

Treść


.
2 lutego - Ofiarowanie Pańskie i Święto Matki Bożej Gromnicznej
    Zgodnie z przepisami prawa Mojżeszowego, każdy pierworodny chłopiec należał do Boga, a rodzice byli zobowiązani przedstawić go w świątyni i wykupić. Matka dziecka składała dodatkowo ofiarę za swe oczyszczenie. Maryja, jako Niepokalanie Poczęta, nie podlegała obrzędowi oczyszczenia, dała nam jednak przykład pokory, wypełniając wszystko według Prawa Pańskiego.
    Uroczystość Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny Kościół obchodzi czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu. W Polsce znane jest to święto pod nazwą Matki Boskiej Gromnicznej, dlatego też 2 lutego przychodzimy do świątyni ze świecami. Wyobrażają one Pana Jezusa, który powiedział o sobie: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”.
 
                        Świątynia światłem gromnic płonie
                        I woła: Matko! oświeć życia znój!
                        Przed prawem schylasz święte skronie,
                        Bo w nim pokory i pociechy zdrój.
                        Posłuszna, cicha do ostatka
                        Wypełniasz kornie, co rozkazał Bóg,
                        I wiedziesz rzesze jako matka,
                        Gdy staną trwożne wśród rozstajnych dróg.
                        Niech nam przypomni blask gromnicy,
                        Że nim pójdziemy na straszliwy sąd,
                        Ma dusza jaśnieć wśród ciemnicy,
                        I mężnie łamać szał i grzech i błąd.
                        Świątynia światłem gromnic płonie,
                        I myśl ulata, gdzie pokory kwiat,
                        Nad burze, gromy, ciemne tonie,
                        I nad niedole ludzkich, biednych chat.
                        Świątynia w blaskach świec jaśnieje,
                        I ufnie błaga cały polski lud:
                        Pokoju otwórz nam wierzeje
                        Na szczęście, chwałę, nowych czasów cud!
                                 (Ks.Ewaryst Nawrowski „Matka Boska Gromniczna”)
 
11 lutego - Światowy Dzień Chorego
    Dzień ten ustanowił Jan Paweł II w liście do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenzo Angeliniego z 13 maja 1992 r. Papież wyznaczył też od razu datę - 11 lutego, gdy Kościół powszechny wspomina pierwsze objawienie Maryi w Lourdes. Ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w którymś z sanktuarium maryjnych na świecie.
.

.
Każdy człowiek jest powołany do cierpienia; za przykładem Maryi każdy człowiek może się stać współuczestnikiem cierpień Chrystusa i tym samym Jego dzieła odkupienia. Oto Dobra Nowina, którą Kościół głosi nieustannie, zwłaszcza poprzez wspaniałe świadectwo licznych mężczyzn i kobiet, którzy z wiarą przyjmują i z miłością przeżywają cierpienia fizyczne i duchowe, jakie niesie im życie. (Jan Paweł II, Rozważanie na Anioł Pański 8 luty 1998 r.- fragm.)
 
22 lutego - Środa Popielcowa
    Środa Popielcowa rozpoczyna liturgiczny okres Wielkiego Postu. Te 40 dni przygotowuje nas do dobrego przeżycia uroczystości Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. W Popielec kapłan posypuje głowy wiernych popiołem, wypowiadając jednocześnie: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Każdy z nas w tym geście uznaje swoją zależność od Stwórcy i swoją niewystarczalność.
    Tradycja posypywania popiołem sięga VIII stulecia. Od XI zaś wieku zwyczaj ten przyjął się w całym Kościele. Wtedy też zdecydowano, że popiół będzie pochodził ze spalonych palm poświęconych w Niedzielę Palmową roku poprzedniego. W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły (od 18 do 60 roku życia). Tego dnia spożywamy trzy bezmięsne posiłki (jeden do syta i dwa skromniejsze). Owa praktyka pokutna od niepamiętnych czasów obecna jest w Kościele.
    Istotą Wielkiego Postu jest nawrócenie serca, które wiąże się z pojednaniem z Bogiem (m.in. w sakramencie pokuty). Wszyscy potrzebują takiego nawrócenia. Każdy też potrzebuje czasu, by zbliżyć się do Boga i otworzyć się na Jego miłość. Sprzyjają temu m.in. rekolekcje parafialne oraz nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich żali.
 
                                   Pamiętaj że proch
                                   popiół umarłej rośliny
                                   popiół z palmy zielonej
                                   popiół z chwały szumiącej
                                   że proch
                                   popiół z książki
                                   popiół z miasta
                                   popiół ze świata
                                   pamiętaj człowiecze
                                   popiół z ciała
                                   popiół z mózgu
                                   popiół z uśmiechu
                                   pamiętaj, jeśliś uczniem Jezusa
                                   który przyniósł na ziemię ogień
                                   pamiętaj, musisz się spalić
                                            (Janusz Pasierb, „Popielec”)
 
Kinga Bednarczyk
 
311225