Czym jest Papieska Unia Misyjna?
Treść
.
Czym jest Papieska Unia Misyjna?
Dnia 3.12.2008 r. we wspomnienie św.Franciszka Ksawerego w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie odbyło się przyjęcie 29 diakonów do Papieskiej Unii Misyjnej. Uroczystego przyjęcia dokonał wikariusz biskupi do spraw misji ks. dr Krzysztof Czermak.
W poniższym artykule chciałbym Wam Drodzy Czytelnicy opisać znacznie Papieskiej Unii Misyjnej. Zdaję sobie sprawę, że będzie to częściowe i fragmentaryczne opracowanie.
Papieska Unia Misyjna ma na celu informację i formację misyjną kapłanów, członków instytutów zakonnych, stowarzyszeń życia wspólnego i instytutów świeckich, kandydatów do kapłaństwa i do życia poświęconego Bogu, jak również innych osób pełniących w Kościele posługę pastoralną.
Mając na uwadze cel, którym jest rozbudzanie w ludzie Bożym poczucia odpowiedzialności za powszechną misję Kościoła, członkowie zobowiązują się:
1. Ofiarowywać w intencjach misyjnych swoje modlitwy, cierpienia i wyrzeczenia;
2. Pogłębiać swoją formację misyjną, zwłaszcza przez prenumeratę „Światła Narodów”, które jest organem prasowym PUM w Polsce;
3. Propagować Papieskie Dzieła Misyjne i prasę misyjną;
4. Uczestniczyć w spotkaniach modlitewnych i formacyjnych.
Założycielem Papieskiej Unii Misyjnej był o. Paweł Manna, którego papież Jan XXIII nazwał nowym Kolumbem przedsięwzięć misyjnych. W wieku 19 lat wstąpił do Instytutu Misji Zagranicznych w Mediolanie. Jako kapłan przez 12 lat pracował na misjach, ale z powodu słabego zdrowia został zmuszony do definitywnego powrotu do kraju. Wtedy to zaczęła się jego misja wielkiego animatora misyjności Kościoła. Podróżując po Włoszech i innych krajach Europy, o. Manna poznał wielką ignorancję i obojętność chrześcijan na sprawy misji, czego przyczyną był fakt, że sami duszpasterze, zajęci własnymi problemami duszpasterskimi, zwykle niewiele się misjami interesowali. Postanowił on rozbudzać zainteresowanie misjami wśród kapłanów i ich gorliwość w zaangażowaniu na rzecz misji, aby dzięki nim rodził się i rozwijał misyjny zapał wiernych. Podejmując się tego zadania, napisał wiele książek o tematyce misyjnej. Doceniając rolę czasopism misyjnych, odnowił pismo „Misje Katolickie”, a w 1914 r. założył nowe czasopismo - "Propaganda Missionaria"; w 1919 zaczął wydawać „Italia Missionaria” i w 1945 - „Venga il Tuo Regno”, misyjne czasopismo dla rodzin.
W 1924 r. o.Manna został przełożonym generalnym nowego Instytutu Misyjnego, który powstał z połączenia Instytutu Misji Zagranicznych w Mediolanie z podobnym instytutem w Rzymie, stąd nazwa Pontificio Instituto Missioni Estere (PIME). We współpracy z abp. Guido Conforti z Parmy, założycielem Misjonarzy Ksawerianów, powołał Unię Misyjną Duchowieństwa, którą 30 X 1916 r. zatwierdził papież Benedykt XV. Unia szybko rozszerzyła się na inne kraje, dlatego na II Kongresie Międzynarodowym (Rzym 1936) o. Manna zaproponował utworzenie jej międzynarodowego sekretariatu. W 1937 r. Kongregacja Rozkrzewiania Wiary w Rzymie taki sekretariat utworzyła; pierwszym zaś sekretarzem generalnym Unii został jej Ojciec Założyciel, który pełnił tę funkcję do roku 1941. Potem wycofał się do Ducenty, do założonego tam przez siebie seminarium misyjnego. Był także prowincjałem PIME w południowych Włoszech. Zmarł w Neapolu w 1952 roku. Kongregacja Rozkrzewiania Wiary dekretem Huic sacro (1949 r.) rozszerzyła Unię Misyjną na zakonników, kleryków i siostry zakonne. Wkrótce po śmierci o. Manny, w 1956 roku, papież Pius XII wyniósł ją do godności dzieła „papieskiego”, dlatego też odtąd jest to Papieska Unia Misyjna - obecnie już nie tylko duchowieństwa, ponieważ posoborowe Statuty PDM z 1980 r. włączają do niej również osoby świeckie pełniące funkcje duszpasterskie.
Celem Unii Misyjnej była od początku formacja kapłanów - duszpasterzy w duchu misyjnej i ekumenicznej otwartości na problemy współczesnego świata, aby przez nich otwierać wszystkich wierzących na niezmierzone horyzonty misji wśród narodów. Papieska Unia Misyjna jest, zatem kluczem do tego, by serce Kościoła tętniło miłością apostolską.
Kończąc powyższy artykuł chcę Was prosić o modlitwę w intencji misjonarzy. Bowiem dzięki ich radykalności, oraz Waszemu wsparciu możliwe jest głoszenie Ewangelii tam, gdzie ona jest jeszcze nieznana lub już została zapomniana. Nie zapominajmy o tym, ze głoszenie Dobrej Nowiny jest zadaniem dla każdego człowieka.
Dk.Bronisław Zieliński