Z nauki św.Pawła - Apostoł jedności
Treść
.
Z nauki św.Pawła - Apostoł jedności
Chrystus Pan często nazywał się Dobrym Pasterzem, a tych, którzy uwierzyli i poszli za nim, owcami. Ale bolał mówiąc, „mam i inne owce, które nie są z tej owczarni, potrzeba aby nastała jedna owczarnia i jeden pasterz.”
Podczas ostatniej wieczerzy w modlitwie arcykapłańskiej modlił się: Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. W tym krótkim, przytoczonym tekście Pan Jezus wypowiada aż pięć razy słowo „Jedno”. Zrozumiał to św. Paweł i stał się Apostołem jedności. Jedność, -zjednoczenie następuje nie tyle na skutek zewnętrznych działań, ale jest owocem wewnętrznej przemiany człowieka, czyli nawrócenia. Przypomniał to i mocno zaakcentował Ojciec św.Jan Paweł II otwierając, razem z przedstawicielami innych Kościołów, w Roku Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia Chrześcijaństwa drzwi święte Bazyliki św. Pawła za Murami. Powiedział:
„Przywrócenie jedności nie jest możliwe bez wewnętrznego nawrócenia, Ponieważ pragnienie jedności rodzi się i dojrzewa dzięki odnowie umysłu, dzięki umiłowaniu prawdy, wyrzeczeniu się siebie i dobrowolnemu darowi miłości.”
.
.
.
Święty Paweł naucza, że owocem prawdziwego nawrócenia jest wewnętrzny pokój. Jeśli w sercu człowieka panuje pokój, to wtedy jest on również w stanie budować jedność. Pisze o tym w Liście do Efezjan: (4, 1-6) Ja, więzień w Panu, zachęcam was przeto, abyście postępowali w sposób godny powołania, do którego zostaliście wezwani: 2 z całą pokorą, łagodnością i cierpliwością, znosząc się nawzajem z miłości. 3 Starajcie się strzec jedności ducha za pomocą więzi, którą jest pokój. 4 Jest jedno Ciało i jeden Duch, jak jest tylko jedna nadzieja, którą daje wasze powołanie. 5 Jest tylko jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; 6 jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich”
W rozdz. 2 listu do Efezjan pisze; Ale wy [chociaż] kiedyś byliście daleko, teraz jesteście blisko przez łączność z Chrystusem Jezusem i dzięki Jego Krwi. 14 On jest naszym pokojem. On wprowadził jedność w rozdartą ludzkość, ponieważ usunął mur, który ją odgradzał i dzielił. On w swoim ciele 15 pozbawił mocy Prawo [z jego] przepisami i nakazami. Przywrócił pokój, tworząc w swojej osobie z dwóch [nieprzyjaznych] stron jednego nowego człowieka.
16 Obydwie strony, złączywszy w jedno ciało, przez krzyż pojednał z Bogiem i w sobie położył kres wrogości. 17 A przyszedłszy ogłosił ewangelię pokoju wam, będącym daleko, oraz pokój tym, co są blisko. 18 Przez Niego mamy jedni i drudzy dostęp do Ojca w jednym Duchu. 19 A zatem nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga. 20 Zbudowani jesteście na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. 21 W Nim cała budowla zespolona rozrasta się w świętą w Panu świątynię, 22 aby przez Ducha przygotować mieszkanie Boga. Nie chodzi tu, jak widać, o jakąś jedność mechaniczną, ale o jedność duchową, która zobowiązuje do przestrzegania pewnych zasad moralnych. Zdaniem św. Pawła pokój jest owocem nawrócenia i pojednania przez Krzyż Chrystusa, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca (Ef 2,18). Wyrażenie „jedni i drudzy” odnosi się tutaj do nawróconych Żydów i pogan. To samo dotyczy także wszystkich ludów, narodów, kultur, z których pochodzą wierzący w Chrystusa. Do wszystkich odnoszą się dalsze słowa św. Pawła:
A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także [nawróceni poganie] wznosicie się we wspólnym [z nawróconymi Żydami] budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha (Ef 2,19-22).
Nie jest przypadkiem to, że coroczny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan kończy się w święto nawrócenia św.Pawła Apostoła (25 stycznia). Symbol tego dnia jest bardzo wymowny. Nawraca się nagle, rzucony na ziemię łaską Bożą, największy wróg chrześcijaństwa u bram miasta, w którym miał za zadanie aresztować i więzić chrześcijan. Ten, który do tej pory dzielił i niszczył, staje się Apostołem Jedności. Wstawiennictwu św.Pawła, niezmordowanego budowniczego jedności Kościoła polecajmy sprawę jedności w świecie, naszym narodzie, parafii i naszych rodzinach.
Opracował ks.Paweł Tyrawski