KALENDARIUM CZERWCOWE
Treść
.
3 czerwca - uroczystość Bożego Ciała
Ta liturgiczna uroczystość ku czci Najświętszego Ciała Chrystusa sięga w Polsce XIV wieku i obchodzone jest 60 dni po Wielkanocy. Święto to wiąże się z procesją błagalną z Najświętszym Sakramentem ulicami Starego Sącza. Procesja zatrzymuje się przy czterech ołtarzach, przy których czytane są fragmenty każdej z Ewangelii, związanej tematycznie z Eucharystią. Uroczystość Bożego Ciała ma charakter dziękczynny.
„Szczególnie doniosłym, tradycyjnym wyrazem ludowej pobożności eucharystycznej są procesje z Najświętszym Sakramentem, które (…) odbywają się w Kościołach lokalnych we wszystkich regionach świata. Są one niezwykle wymownym świadectwem prawdy, że Pan Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, nadal idzie po drogach świata, i przez tę swoją «wędrowną» obecność przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleń chrześcijan: umacnia wiarę, nadzieję i miłość; pociesza w utrapieniach; podtrzymuje w dążeniu do sprawiedliwości i pokoju.” (Jan Paweł II, Anioł Pański 14 czerwca 1998)
6 czerwca - beatyfikacja sługi Bożego ks.Jerzego Popiełuszki
Ks. Jerzy Popiełuszko, porwany i brutalnie zamordowany 19 października 1984 r.przez funkcjonariuszy IV Departamentu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, którego ciało oprawcy wrzucili do Wisły koło Włocławka; duszpasterz ludzi pracy i legendarny kapelan „Solidarności” zostanie beatyfikowany 6 czerwca w Dniu Dziękczynienia (wprowadzonego przez abpa Nycza).
.
.
.
8 lutego 1997 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny księdza Jerzego. Na szczeblu diecezjalnym trwał on cztery lata. W tym czasie Trybunał Beatyfikacyjny odbył 53 sesje i przesłuchał 41 świadków. Powstał zawierający 400 stron dokument, dotyczący życia i działalności ks. Jerzego. Udowodniono w nim, ze ks.Jerzy zginął za wiarę.
3 maja 2001 roku rozpoczął się rzymski etap procesu beatyfikacyjnego ks.Popiełuszki. Przedmiotem prac Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych było udowodnienie, że śmierć została przyjęta dobrowolnie i równocześnie nastąpiła w obronie wartości religijnych.
Postulator procesu beatyfikacyjnego ks.Tomasz Karczmarek 14 października 2006 r. poinformował o zakończeniu prac nad liczącym 1100 stron dokumentem pt. „Pozycja o męczeństwie” (positio). 19 grudnia 2009 r. papież Benedykt XVI podpisał dekret o męczeństwie ks.Popiełuszki, co oznaczało zakończenie trwającego 13 lat procesu beatyfikacyjnego.
Wciągnięcie na maszt flag i odegranie hymnów państwowych Rzeczypospolitej Polskiej i Watykanu, przez Kompanię Reprezentacyjną Wojska Polskiego, zainaugurują uroczystość beatyfikacyjną sługi Bożego ks.Jerzego Popiełuszki
Beatyfikacyjnej Mszy św. sprawowanej w Warszawie na Placu Piłsudskiego, przewodniczyć będzie abp.Angelo Amato, delegat Ojca Świętego Benedykta XVI, który również wygłosi homilię. Mszę koncelebrować będzie około 100 biskupów i 1500 kapłanów. Udział wezmą najwyższe władze państwowe, przedstawiciele parlamentu, samorządu, władze miasta oraz liczni goście z kraju i z zagranicy.
Msza św. rozpocznie się odczytaniem dokumentu Stolicy Apostolskiej o wyniesieniu na ołtarze sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki i wniesieniem relikwii nowego błogosławionego.
Po zakończeniu uroczystości na Placu Piłsudskiego, Traktem Królewskim wyruszy procesja. Nastąpi uroczyste przeniesienie relikwii nowego błogosławionego do Panteonu Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie. Jednak, jak zapowiedział metropolita warszawski ks.abp.Kazimierz Nycz, głównym miejscem kultu bł.Jerzego Popiełuszki będzie kościół św.Stanisława na warszawskim Żoliborzu, w którym ks.Jerzy odprawiał, gromadzące rzesze wiernych, msze za Ojczyznę, obok którego znajduje się Jego grób.
11 czerwca - święto Najświętszego Serca Pana Jezusa
Czerwiec jest w kościele miesiącem Serca Jezusowego. Jego kult wywodzi się z czasów średniowiecza. Szczególna rola w jego krzewieniu przypadła, dziś świętej, Małgorzacie Marii Alacoque. To jej ukazywał się Zbawiciel, aby przekazać, jak ludzie powinni oddawać cześć Jego Najświętszemu Sercu. Nabożeństwo z zakonnej kaplicy sióstr wizytek w Paray-le-Monial we Francji powoli rozszerzało się na cały świat i stało się znakiem miłości Boga do ludzi.
Do istotnych elementów czci Serca Jezusa należą nabożeństwa czerwcowe. Ich pomysł wyszedł od wychowanki jednego z paryskich klasztorów Anieli de Sainte-Croix. W 1873 papież Pius IX zatwierdził nabożeństwa czerwcowe, których elementami są adoracja Najświętszego Sakramentu i Litania do Najświętszego Serca Jezusowego. Historia powstania litanii jest również ciekawa. W XVIII wieku w Marsylii wybuchła zaraza. Jedna z sióstr wizytek – Joanna Magdalena Joly ułożyła wówczas 27 wezwań do Najświętszego Serca Jezusa, aby wyprosić ratunek dla miasta. Po pewnym czasie zaraza ustąpiła. W 1899 roku Kongregacja Obrzędów zatwierdziła składającą się już z 33 próśb litanię. W ten sposób każde wezwanie upamiętnia jeden rok życia Chrystusa na ziemi.
Świętej Małgorzacie Alacoque Chrystus ukazywał się kilkakrotnie z Sercem na piersiach przebitym i opasanym cierniową koroną. Z jego wnętrza wytryskały płomienie miłości, w których centrum był krzyż. Chrystus dał też Małgorzacie dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
1. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
2. Ustalę pokój w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał w utrapieniach.
4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
5. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
11. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.
16 czerwca - 11. rocznica wizyty Jana Pawła II
i kanonizacji bł.Kingi w Starym Sączu
i kanonizacji bł.Kingi w Starym Sączu
16 czerwca 1999 roku na starosądeckich błoniach pielgrzymi z niepokojem spoglądali w zachmurzone niebo oczekując na przyjazd Ojca Świętego. Ci, którzy stali wtedy w tym siedemsettysięcznym tłumie, do dziś pamiętają radosna atmosferę uroczystości kanonizacyjnych, a w ich uszach ciągle jeszcze brzmi pieśń „Życzymy, życzymy”. Trudno uwierzyć, że minęło już 11 lat. Tyle wokół się zmieniło. Śmiało można powiedzieć, że wizyta Papieża pozostawiła trwałe ślady w sercach starosądeczan. Poza niewątpliwymi owocami wiary, w Starym Sączu pozostał ołtarz, przy którym Jan Paweł II odprawił Mszę Świętą, a który stał się zaczątkiem powstania Sądeckiego Centrum Pielgrzymowania. Zgodnie z pierwotnym planem, ołtarz miał zostać rozebrany po uroczystościach, ale zainteresowanie pielgrzymów tym miejscem i liczne prośby kierowane do władz miasta i diecezji tarnowskiej, wpłynęły na decyzję o pozostawieniu go w tym samym miejscu, jako pamiątki po niezwykłym wydarzeniu. W 2004 roku Centrum zostało przekazane diecezji i przyjęło nazwę Diecezjalnego Centrum Pielgrzymowania im.Jana Pawła II.
W pomieszczeniach, gdzie w trakcie Mszy św. w 1999 roku była zakrystia, dzisiaj znajduje się Muzeum Jana Pawła II. Na ścianach wiszą fotografie Sylwestra Adamczyka z uroczystości kanonizacyjnych. Wśród eksponatów na uwagę zasługuje płaskorzeźba Franciszka Pałki z Paszyna przedstawiająca Ojca Świętego w czasie Eucharystii. Nad postacią Papieża w tle widać św.Kingę, św.Stanisława - biskupa szczepanowskiego oraz św.Świerada z Tropia, u dołu zaś widnieje orzeł biały. W muzeum można obejrzeć meble z mszy kanonizacyjnej, ornat, białą sutannę z pasem papieskim, buty i piuskę, których Ojciec Święty używał przed rokiem 1999 r., a także monety wybijane z okazji ważnych wydarzeń w czasie pontyfikatu Jana Pawła II oraz medale wybijane z okazji Synodów Biskupów i kongresów eucharystycznych. Muzeum to zbiór drobnych pamiątek, które Papież otrzymywał przy okazji swoich pielgrzymek, to liczne eksponaty, które przekazały osoby obsługujące pielgrzymki, to kasety i płyty z przemówieniami Ojca Świętego.
Ważną częścią Diecezjalnego Centrum Pielgrzymowania im.Jana Pawła II jest Dom Pielgrzyma, który ma być bazą noclegową i gastronomiczną dla turystów odwiedzających miasto Świętej Kingi. Budynek został zaprojektowany w pracowni Zenona Remi’ego w Zakopanem i stylem nie odbiega od architektury Starego Sącza. W Domu Pielgrzyma znajduje się sala konferencyjna, dzięki której możliwe będą „Kursy Nowej Ewangelizacji” dostosowane do potrzeb młodzieży i dorosłych. Pierwsze takie spotkanie odbyło się w dniach 30 kwietnia - 2 maja 2010. Kurs „Nowe życie z Bogiem” zgromadził uczestników, którzy pragnęli doświadczyć osobistego spotkania z Chrystusem.
Nadchodzący miesiąc jest czasem wyjątkowych uroczystości, które będą odbywały się przy Ołtarzu Papieskim w Starym Sączu. 11 czerwca spotkają się szkoły im.Jana Pawła II. Uczestnicy wezmą udział w koncercie „Bądźmy świadkami miłości” i uroczystej Mszy św. o beatyfikację sługi Bożego Jana Pawła II. 20 czerwca odbędą się uroczyste obchody rocznicy wizyty Ojca Świętego i kanonizacji bł.Kingi, a także - tradycyjnie już, piknik rodzinny. Z kolei od 26 do 30 czerwca wokół Centrum, po raz kolejny staną namioty młodzieży, która jak zwykle tłumnie przybędzie na Papieskie Dni Młodych. Tegoroczne, pod hasłem „Ty wiesz, że Cię kocham” (J 21.15), mają być lekcją miłości do Pana Boga. (Na podstawie: www.centrum.stary.sacz.pl/pl)
24 czerwca - uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela
Jan Chrzciciel to najbardziej znany święty żyjący w czasach Jezusa. Był synem Zachariasza i Elżbiety - krewnej Maryi. Jego narodzenie zapowiedział ojcu anioł Gabriel, który też nakazał, aby dziecko otrzymało imię Jan. Urodził się pół roku przed Jezusem. Nauczać zaczął mając około 30 lat „(…) nosił odzienie z sierści wielbłąda i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny” (Mt 3, 4). Do Jana garnęli się ludzie, a ten na znak pokuty i nawrócenia udzielał im chrztu w Jordanie. Zapowiadał też przyjście Mesjasza. Jan został skazany na śmierć przez Herolda, któremu publicznie zarzucał niemoralne życie.
Kult Jana chrzciciela jest rozpowszechniony na całym świecie. Od IV wieku zaczęły powstawać kościoły ku jego czci, a najbardziej znana Bazylika św. Jana na Lateranie w Rzymie, była siedzibą papieży, zanim nie przeniesiono jej do Watykanu. Święty Jan Chrzciciel jest patronem m.in. kowali, misjonarzy, kominiarzy, stolarzy, architektów, murarzy, rolników i muzyków.
"Coście wyszli oglądać na pustyni? (...) Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela" (Mt 11, 7-11; Łk 7, 24-27).
29 czerwca - świętych Apostołów Piotra i Pawła
Piotr porzucił zawód rybaka i został Apostołem Chrystusa. Paweł - początkowy prześladowca chrześcijan, nawrócił się w drodze do Damaszku i wkrótce przyjął chrzest. Piotr, jako pierwszy uznał Jezusa za Mesjasza i dlatego został „skałą” na której miał być utworzony Kościół, Paweł podjął działalność misyjną. Byli obdarzenie różnymi cechami, darami i talentami, ale obaj budowali jeden Kościół Chrystusa i ponieśli męczeńską śmierć: Piotr na wzgórzu watykańskim, Paweł w Rzymie. Święto obu Apostołów obchodzone jest w Kościele 29 czerwca od 258 roku. Panuje bowiem powszechne przekonanie, że jest to dzień ich śmierci. Uroczystość św.Pawła umieszczono w jednym dniu ze św.Piotrem, aby podkreślić, że obaj byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie, tam znajdują się ich relikwie oraz że obaj oddali życie dla Chrystusa.
„Jerozolima i Rzym, dwa bieguny życia Piotra i Pawła. Dwa bieguny Kościoła (…) od wieczernika jerozolimskiego do „wieczernika” w Bazylice Watykańskiej. Świadectwo Piotra i Pawła rozpoczęło się w Jerozolimie i dopełniło w Rzymie. Tak zrządziła Opatrzność Boża, która uchroniła ich od wcześniejszych śmiertelnych niebezpieczeństw, ale dopuściła, aby zakończyli swój bieg w Rzymie i tutaj otrzymali koronę męczeństwa. (Jan Paweł II „Przelali krew za Kościół” - homilia, 29 VI 1998).
Kinga Bednarczyk