Życzenia
Treść
.
.
W starych księgach czytałem: Był osioł i wół,
Potem pasterze przyszli, potem Trzej Królowie -
Zapach siana i mirry w tych słowach się snuł
I muzyka aniołów: Rodzi się Bóg - Człowiek!
I potem były wieki - miast zburzonych gruz,
Państwa tysiącletnie w proch prochem padały -
On jeden tylko wznosił się i trwał, i rósł,
I rodził się, i konał, i żył zmartwychwstały…
I znów zapach kadzideł, siana z cichych łąk
W tym dniu pod niebem zimnym i ciężkim jak ołów -
I słuchaj - słuchaj! Dzwony z wież wszystkich kościołów -
I wieczny wiatr nadzieją wieje z starych ksiąg
I śpiew aniołów.
Wojciech Bąk
W święta Bożego Narodzenia pochylamy się nad tajemnicą Bożej miłości złożoną w betlejemskim żłóbku. Tam bowiem ukazała się nam łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom; tam ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela. Jak ujmie to św.Grzegorz z Nazjanzu „Oto Syn Boży, przedwieczny, niewidzialny, nieuchwytny, bezcielesny, początek z początku, światłość ze światłości, źródło życia, pieczęć nienaruszona, obraz najwierniejszy, ostateczny wyraz i myśl Ojca, przychodzi do tego, który jest Jego obrazem Ten, który innych wzbogaca, staje się ubogim. Przyjmuje ubóstwo mego ciała, abym dostąpił bogactwa Jego Bóstwa. Ten, który jest pełnią chwały, ogołocił samego siebie, na krótki czas wyzbył się swojej chwały, abym miał udział w Jego pełni. Czemuż tak wielki nadmiar dobroci? Czemuż owe tajemne względem mnie zamiary? Zostałem niegdyś stworzony na obraz Boga, ale tego obrazu nie ustrzegłem. On przyjmuje takie ciało, jak moje, aby obrazowi przynieść zbawienie, a ciału nieśmiertelność. Nawiązuje z nami wspólnotę nową, o ileż bardziej godną podziwu od pierwszej”.
Bóg przychodząc do nas w postaci Dziecka, oddaje się w nasze ręce bezbronny, ukazując, że potrzebuje opieki i gorącego uczucia. To prawo do miłowania Boga, który jest niemowlęciem, otrzymali nie tylko Maryja z Józefem, nie tylko pasterze i mędrcy ze wschodu. Również i my, poprzez obdarowanie miłością, zostaliśmy zaproszeni do zaopiekowania się Dzieciątkiem, które przychodzi do nas w postaci Chleba, ale i najbliższych, wszystkich biednych, opuszczonych i cierpiących. „Wszystko, coś uczynił było Twoim słowem do nas w Synu, było miłością naszej miłości i w nas wzbudzało miłość. Wiedziałeś bowiem, Boże i Stwórco, że nie można tego uczucia w duszach ludzkich wymusić, ale można je wzniecić. Bo tam, gdzie jest przymus, tam nie ma wolności” - powie św.Wilhelm.
Poruszeni tą wielką tajemnicą, z radością stajemy przy Jezusowym żłóbku i wsłuchując się w pulsujące miłością serce Boga, zgłębiamy tajemnicę naszej wiary, pełni nadziei, że z Jego pomocą i nasze życie stanie się miejscem objawienia Bożej miłości, że każdy z nas coraz bardziej stawać się będzie świątynią Boga Żywego, bowiem w mocy Ducha Świętego „każda dusza, która wierzy, poczyna w sobie i rodzi Słowo Boga i rozpoznaje Jego dzieła”. (św.Bernard).
Łącząc się w przeżywaniu radości bożonarodzeniowej, w tę Noc, która łączy niebo z ziemią, aby śpiewać chwałę Trójcy Świętej za dar miłości - Jezusa - Słowo wcielone, my księża starosądeckich parafii pragniemy życzyć wszystkim byśmy przyjęli ten Dar z sercem otwartym i pełnym miłości.
Księża starosądeckich parafii