Kalendarium
Treść
.
1 stycznia - Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Pierwszy dzień Nowego Roku to ósmy dzień od Narodzenia Jezusa. W oktawę Bożego Narodzenia, dziękując Bogu za przyjście na świat Chrystusa, Kościół obchodzi uroczystość Maryi jako Matki Bożej. Obchody tego święta mają swój początek już w starożytności chrześcijańskiej - w VII w. wyznaczono dla niego datę 1 stycznia. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi to najstarsze maryjne święto.
25 stycznia - Nawrócenie św.Pawła
Szaweł urodził się w Cylicji około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji, a jako młody człowiek przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył między innymi jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku, aby tam ścigać chrześcijan. Jednak po usłyszeniu głosu Chrystusa, nagle i niespodziewanie, nawrócił się, przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł. Aresztowany za wiarę, kilka lat przebył w więzieniu. Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem w tym samym roku co św.Piotr Apostoł (67 r.). Jest patronem licznych zakonów oraz marynarzy, powroźników, tkaczy. W ikonografii św.Paweł przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, miecz.
2 lutego - Ofiarowanie Pańskie
To święto jest głęboko zakorzenione w tradycji Starego Testamentu. Każdy pierworodny syn u Żydów uważany był za własność Boga - na pamiątkę ocalenia pierworodnych synów Izraela podczas niewoli egipskiej. Dlatego też, czterdziestego dnia po urodzeniu, chłopca należało zanieść do świątyni w Jerozolimie i złożyć w ręce kapłana. Z obrzędem ofiarowania łączyła się ceremonia oczyszczenia matki dziecka - z tej okazji była ona zobowiązana złożyć ofiarę z baranka lub pary synogarlic albo gołębi. Tradycyjnie ten dzień nazywa się też świętem Matki Boskiej Gromnicznej - jako Tej, która przyniosła na ziemię niebiańskie Światło. W Polsce 2 lutego kończy się okres śpiewania kolęd i trzymania choinki - to koniec tradycyjnego okresu Bożego Narodzenia.
14 lutego - świętego Walentego
Walenty żył w III w. i był kapłanem rzymskim. Tam w czasie prześladowań asystował męczennikom w czasie ich procesów i egzekucji. Wkrótce sam został pojmany i doprowadzony do prefekta Rzymu, który próbował go odwieść od wiary w Chrystusa. Walenty został poddany torturom, ale ponieważ nie przyniosło to oczekiwanego rezultatu, skazano go na ścięcie. W ciągu średniowiecza kult Walentego objął całą niemal Europę. Na terenach niemieckich święty był wzywany jako orędownik podczas ciężkich chorób, zwłaszcza nerwowych i epilepsji. Na Zachodzie, zwłaszcza w Anglii i Stanach Zjednoczonych, czczono św.Walentego jako patrona zakochanych. W ikonografii św.Walenty przedstawiany jest jako kapłan w ornacie, z kielichem w lewej ręce, a z mieczem w prawej, także w stroju biskupa uzdrawiającego chłopca z padaczki.
19 marca - świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
Święty Józef jest jednym z najbardziej czczonych w Kościele świętych. Pochodził z królewskiego rodu Dawida, był cieślą, prawym i dobrym człowiekiem. Opiekował się Jezusem i Maryją troskliwie, przestrzegał przepisów prawa, chronił swoją rodzinę. Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał". Uważany jest za szczególnego patrona umierających i dobrej śmierci, a także misji chińskich, sprawiedliwości społecznej, małżeństw i rodzin chrześcijańskich, dzieci, młodzieży, sierot, dziewictwa, robotników, rzemieślników, cieśli, drwali, stolarzy, kołodziejów, inżynierów, grabarzy, wychowawców, podróżujących, wypędzonych. Wzywany w przypadku chorób oczu, w pokusach, w sytuacjach beznadziejnych, w sytuacji braku dachu nad głową. W ikonografii św. Józef przedstawiany jest z Dziecięciem Jezus na ręku, z lilią w dłoni. Jego atrybutami są m. in. narzędzia ciesielskie: piła, siekiera, warsztat stolarski; bukłak na wodę, kij wędrowca, kwitnąca różdżka, miska z kaszą, lampa, winorośl.
25 marca - Zwiastowanie Pańskie
W swoich początkach uroczystość Zwiastowania była uważana za święto Pańskie, a nie maryjne. Podkreślono moment wcielenia się Chrystusa, czyli rozpoczęcia dzieła zbawienia. Z czasem lud nadał temu świętu charakter maryjny, czcząc Ją jako wybraną na Matkę Zbawiciela. Scena Zwiastowania to jeden z ulubionych tematów malarstwa religijnego. W Rzymie zachowały się najstarsze tego typu przedstawiania, z II wieku, które ukazują siedzącą z wrzecionem Maryję i stojącego przed nią młodzieńca bez skrzydeł, który gestem zaprasza Ją na rozmowę. W późniejszych czasach często Maryja siedzi na tronie, co ma podkreślać Jej majestat, czasem ukazywana jest na klęczniku, w czasie modlitwy, albo przed domem. Archanioł Gabriel niemal zawsze zbliża się ku Niej z lilią w ręku, co symbolizuje Jej czystość.
Izabela Skrzypiec-Dagnan