Kalendarium
Treść
25 kwietnia - świętego Marka Ewangelisty
Święty Marek był jednym z dwunastu Apostołów, prawdopodobnie ochrzcił go sam św. Piotr. Pracował głównie na misjach - widzimy go najpierw u boku Pawła w czasie jego pierwszej wyprawy misyjnej, a następnie u boku Piotra, jako „ucznia i tłumacza". Znał doskonale całą treść nauczania Piotra, którą spisał w Ewangelii. Tradycja podaje, że Piotr wysłał go do Egiptu jako biskupa Aleksandrii. Zakładał tam nowe gminy chrześcijańskie. Tam również poniósł śmierć męczeńską. W IX w. Wenecjanie przewieźli jego relikwie do swojego miasta, gdzie zbudowali mu wspaniałą bazylikę patriarchalną. Dzień św.Marka zbiegł się przypadkowo z procesją błagalną, praktykowaną od starożytnych czasów dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów. Tak św.Marek stał się orędownikiem u Boga o dobrą pogodę i obfite plony. Jest on także patronem pisarzy, notariuszy, murarzy, szklarzy. Przedstawia się go z księgą i w towarzystwie lwa.
4 maja - Świętego Floriana
Florian urodził się ok. 250 roku w Dolnej Austrii. W młodym wieku został dowódcą wojsk rzymskich, stacjonujących w tym państwie. Podczas prześladowania chrześcijan przez Dioklecjana został aresztowany wraz z 40 żołnierzami i przymuszony do złożenia ofiary pogańskim bogom. Wobec stanowczej odmowy poddano go torturom, starano się groźbami i obietnicami zmusić oficera rzymskiego do odstępstwa od wiary. Kiedy jednak te zawiodły, kazano go biczować, wreszcie uwiązano kamień u jego szyi i zatopiono go w rzece Enns. Florian jest patronem hutników, strażaków i kominiarzy, a także garncarzy i piekarzy. W ikonografii święty przedstawiany jest jako gaszący pożar oficer rzymski. Jego atrybutami są: kamień młyński u szyi, kolczuga, krzyż, czerwony i biały krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, orzeł, tarcza, zbroja.
15 maja - Świętej Zofii
Zofia, której imię znaczy „mądrość”, żyła w Rzymie w II wieku. Była wdową i miała trzy córki: Wiarę, Nadzieję i Miłość. W tym czasie prześladowano chrześcijan i wezwano Zofię, aby złożyła ofiarę na ołtarzu pogańskiej bogini Diany. Kiedy odmówiła, na jej oczach torturowano córki. Zachęcała je do wytrwania i modliła się, ale nie odwróciła się od swojej wiary. Jedne podania mówią, że została stracona w męczeńskiej śmierci z córkami, inne, że zmarła z boleści nad ich grobem. Kult Świętej Zofii szybko rozprzestrzenił się po całej Europie. Została patronką matek, wdów, wzywa się ją w niedoli i w przypadku szkód wyrządzonych przez przymrozki. Przedstawiana jest w towarzystwie córek, a każda z nich trzyma w dłoniach atrybut odnoszący się do jej imienia: kotwicę, krzyż i serce.
20 czerwca - Boże Ciało
Uroczystość Bożego Ciała jest uczczeniem Boskiego Ciała i Krwi Chrystusa. Pomysłodawczynią tej uroczystości była św. Julianna z Cornillion, żyjąca na przełomie XII i XIII w. Była ona przełożoną sióstr augustianek i doznała objawień, w których Chrystus zapragnął, aby ustanowiono dzień, w którym cały kościół obchodziłby uroczystość Jego Ciała i Krwi.
W Polsce pierwsze procesje Bożego Ciała pojawiły się już w XIV w., a zwyczaj ustawiania czterech ołtarzy przywędrował do nas z Niemiec. Dawniej w czasie oktawy Bożego Ciała przynoszono na procesje wianki z ziół i ziemię z pól. Po ośmiu dniach tą ziemią posypywano pola, prosząc Boga o dobre plony, wianki zaś wieszano na ścianach domów. Kiedy któryś z domowników lub któreś z gospodarskich zwierząt zachorowało, podawano im zmielone zioła z wianków z wodą do picia, by przywrócić ich do zdrowia.
24 czerwca - Narodzenie św.Jana Chrzciciela
Jan był synem kapłana Zachariasza i Elżbiety, a jego narodzenie zwiastował Archanioł Gabriel. Kiedy osiągnął wiek 30 lat i mógł występować publicznie, zaczął nauczać. Podjął to dzieło nad Jordanem i wielu pytało go, czy nie jest Mesjaszem, na co odpowiadał: "Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie: ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów" (Mt 3, 11). Jan chrzcił w wodach Jordanu rzesze ludzi, ochrzcił także Chrystusa. Jako jedyny wśród świętych Pańskich cieszy się przywilejem obchodzenia święta jego narodzin (zazwyczaj obchodzi się wspomnienie męczeńskiej śmierci). Jan Chrzciciel jest patronem mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, kuśnierzy, rymarzy, abstynentów, niezamężnych matek, skazanych na śmierć. Jest orędownikiem podczas gradobicia.
30 czerwca - Świętego Władysława
Władysław był synem króla węgierskiego Beli I i Rychezy, córki króla polskiego Mieszka II. Urodził się w XI w. w Krakowie, a dzieciństwo i młodość spędził na dworze Kazimierza Odnowiciela oraz Bolesława Śmiałego. Mając 16 lat, udał się na Węgry, gdzie po śmierci starszego brata objął panowanie. Na początku były to niełatwe rządy, walczył bowiem z cesarzem niemieckim Henrykiem IV, który najechał Węgry. Władysław był wzorem średniowiecznego rycerza, słynął ze świątobliwego życia. W 1095 r. na synodzie w Clermont, gdy papież ogłosił pierwszą krucjatę przeciw muzułmanom dla uwolnienia Ziemi Świętej, Władysława wybrano jednogłośnie jej wodzem. Nie wyruszył jednak z krucjatą, ponieważ przedwcześnie zmarł. Jest patronem Węgier. Jego imię przybrał na chrzcie król Jagiełło, który pielgrzymował do grobu patrona. W ikonografii św.Władysław przedstawiany jest z insygniami królewskimi. Jego atrybutami są: anioł podający włócznię, chorągiew, krzyż, turban turecki.
Izabela Skrzypiec-Dagnan