Dla uczczenia 20. rocznicy wizyty papieskiej św.Jana Pawła II w Starym Sączu
Treść
.
Dla uczczenia 20. rocznicy wizyty papieskiej św.Jana Pawła II
w Starym Sączu PORYWAJĄCE WIDOWISKO NA SCENIE „SOKOŁA” Wystawione 24 czerwca 2019r. przez Gminne Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi, spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem i aplauzem widowni. Stało się wyrazem hołdu i wdzięczności starosądeczan za wizytę i kanonizację bł. Kingi, a także okazją do pogłębienia papieskiego nauczania; szczególnie takich jego wartości jak: rodzina, życie, świętość i miłość. Z przesłaniem - DZIĘKUJEMY i PAMIĘTAMY! - widowisku nadano tytuł: „Święty Jan Paweł II - patron rodziny i życia, apostoł miłości” Podtytuły zaś w formie cytatów: „Rodzina Bogiem silna staje się siłą człowieka i całego narodu” „Miłość mi wszystko wyjaśniła. Miłość wszystko rozwiązała. Dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała.” Na atrakcyjność prawie dwugodzinnego spektaklu złożyły się: perfekcyjnie dopracowany scenariusz, pomysłowa reżyseria i scenografia wykorzystujące, w głównej mierze, osobowość, głos i przekaz „na żywo” - słów i nauczania św. Jana Pawła II. Również sugestywne, sercem dyktowane prowadzenie narracyjne, ubogacające program , a także piękno muzyki poważnej, dobór pieśni religijnych melodii i piosenek ludowych oraz tzw. papieskich, szczególnie lubianych i popularnych. No i na koniec wykonawstwo wyjątkowo urokliwe, czyli prawdziwa eksplozja dziecięcej energii, radości i zapału 40-osobowej gromadki przedszkolaków, w większości debiutujących na scenie z ogromnym zaangażowaniem, żywiołowo i entuzjastycznie. Widowisko, tradycyjnie już, zapoczątkowała dyrektor Przedszkola, pani Izabela Citak, witając wszystkich zgromadzonych w sali Centrum Kultury i Sztuki im.Ady Sari, i informując o założeniach programowych, zadaniach i wykonawcach przedsięwzięcia, nadmieniając przy tym, że autorką scenariusza, reżyserem i choreografem zarazem jest, podobnie jak w poprzednich programach, pani Monika Korona, a wykonawcami przedszkolaki z grup: Biedroneczki i Motylki. Biedroneczki - pod opieką pań nauczycielek - Kingi Rucińskiej i Moniki Korony Motylki - pod opieką pań - Anny Zagórowskiej i Marii Kossakowskiej. Po wystąpieniu Pani Dyrektor muzyka góralska i śpiew, przywołany z zakopiańskiej wizyty papieskiej , wypełniły przestrzeń radością i wzruszeniem. Zabiły mocniej serca, odżyły wspomnienia starosądeckich przeżyć, pojawiła się na ekranie uśmiechnięta postać św.Jana Pawła II na tle papieskiego ołtarza i zaczęła zaludniać się scena bajecznie kolorowym korowodem dzieci w krakowskich strojach, z powagą podążających w kierunku papieskiego tronu i symbolicznie przekazujących serce w hołdzie św.Janowi Pawłowi II. Pięknie zaprezentowała się też „Mała armia Janosika” w swych góralskich strojach, a panie Monika Korona i Kinga Rucińska przejęły role narratorek i przewodniczek po papieskiej biografii, nauczaniu i śladach. Wartko toczyła się akcja wydarzeń, przeplatanych nagraniami, głosem i obrazami z życia Jana Pawła II, recytacjami wierszy, scenkami inscenizacyjnymi, muzyką poważną i religijną, śpiewem, szczególnie góralskim, wadowickim i starosądeckim, z ulubionym Krakowiakiem sądeckim na czele, a nawet elementami tańca. Znaczącą część programu poświęcono również rodzinie, nie skąpiąc serdeczności i najpiękniejszych życzeń mamom i tatom, babciom i dziadkom, w związku ze Świętem Rodzin. Przywoływano i cytowano bardzo często słowa Papieża wierzącego w szczególne posłannictwo rodziny i tą wiarą próbującego natchnąć rodaków. U nas apelował, by nie zabrakło ducha służby, uczciwości, prawdy, troski o dobro wspólne i służebnego działania w duchu miłości Boga i bliźniego. Wierzył zawsze w siłę i potęgę miłości, uznając ją za klucz do rozwiązywania wszystkich problemów, nawet najdramatyczniejszych. Zachęcał do świętości życia, do wypływania na głębię i bycia silnymi mocą wiary, nadziei i miłości. Przekonywał, że rodzina jest sanktuarium życia, wezwanym do kształtowania wartości religijnych i kulturowych; jest również skarbem narodów i siłą człowieka. Widowisko zdumiewało rozmachem i pięknem, głębią doznań i przeżyć, siłą oddziaływania religijnego i emocjonalnego. Bardzo dobrze się stało, że zostało docenione, że dopisali zaproszeni goście, przedstawiciele władz samorządowych z burmistrzem Jackiem Lelkiem, Kościoła - z księżmi katechetami obu parafii„ reprezentantami starosądeckich szkół i Biblioteki. Licznie przybyli rodzice i dziadkowie małych artystów, młodzież i dzieci. Najmilej zaskoczyli młodzi małżonkowie, gromadnie przyprowadzający swoje maluszki na przedstawienie, najmłodsze latorośle trzymali na rękach; siedząca na przykład w pobliżu mama z uśmiechem tuliła miesięczne (!) maleństwo, zresztą bardzo grzeczne, jakby wsłuchane w to, co się działo. Gaworzenie najmłodszych, dochodzące z sali, zupełnie nie przeszkadzało, było jakby współudziałem w występach. Dla takiej widowni warto było tyle starań poczynić. Pod koniec programu wszyscy uczestnicy obdarowani zostali przez wykonawców symbolicznymi sercami, na znak jedności i wspólnoty. W geście solidarności i więzi, z uniesionymi w dłoniach sercami, w wielkim finale popłynęła ku niebiosom gremialnie wykonana, ulubiona papieska „Barka”. Znak wdzięcznej pamięci i miłości starosądeczan. Widowisko dostarczyło niezapomnianych przeżyć; zespołowy i indywidualny wysiłek osób zaangażowanych w jego przygotowanie i wystawienie zaowocował wspaniałymi efektami współtworzyli je: dyrekcja, nauczyciele i cały personel Przedszkola, a także 40-osobowa gromadka przedszkolaków ze swoimi rodzicami. Niewątpliwie jednak największy wkład w to dzieło wniosła pani Monika Korona, jako inspiratorka, koordynatorka i organizatorka wszystkich poczynań; autorka scenariusza, reżyser i scenograf zarazem. Niezliczoną ilość czasu poświęciła na tworzenie i dobieranie tekstów, cytatów, wierszy, muzyki i piosenek, rekwizytów i symboli, a później na ćwiczenia i próby. Swoim zapałem i pasją, nie pierwszy już raz potrafiła mobilizować i „zarażać” innych, a powstające widowiska, coraz doskonalsze artystycznie przysparzają Przedszkolu Gminnemu rozgłosu, stając się rodzajem doświadczenia religijnego, lekcją życia i wychowania, wsłuchiwania się w słowa, otwierania umysłów i serc. Po prostu artystycznym wydarzeniem z przesłaniami i skutecznością „katharsis” (oczyszczenia i przemiany). Za naszym pośrednictwem p.Monika Korona pragnie podziękować wszystkim wspierającym ją i pomagającym w zrealizowaniu jubileuszowego „papieskiego projektu”.Dziękuje najpiękniej: Pani dyr.Izabeli Citak za życzliwość i troskę, dyskretnie ujawnione poprzez „trwanie na posterunku odpowiedzialności”, na obrzeżu sceny, podczas całego występu i czuwanie nad jego przebiegiem, a także delikatne reagowanie w miarę potrzeby. Za najaktywniejszą współpracę paniom: Kindze Rucińskiej, Annie Zagórowskiej, Marii Kossakowskiej i Urszuli Skoczeń.Paniom: Jolancie Słowik za prezentację multimedialną; Agacie Essen, Krystynie Łacniak i Elżbiecie Drożdż za pomoc. Panu dyr.Wojciechowi Knapikowi za udostępnienie sali widowiskowej w kinie „Sokół”. Panu Ryszardowi Garwolowi za stronę techniczną. Starosądeckiemu INFO - p. Beacie Nobilec; fotografowi - p.Andrzejowi Ramsowi i kamerzyście - p.Leszkowi Knethlowi. Rodzicom i dzieciom występującym, całej społeczności przedszkolnej oraz starosądeczanom, którzy zechcieli podążać razem z nami śladami św.Jana Pawła II. Zanotowała i przekazuje w imieniu Pani Moniki Zofia Gierczyk
w Starym Sączu PORYWAJĄCE WIDOWISKO NA SCENIE „SOKOŁA” Wystawione 24 czerwca 2019r. przez Gminne Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi, spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem i aplauzem widowni. Stało się wyrazem hołdu i wdzięczności starosądeczan za wizytę i kanonizację bł. Kingi, a także okazją do pogłębienia papieskiego nauczania; szczególnie takich jego wartości jak: rodzina, życie, świętość i miłość. Z przesłaniem - DZIĘKUJEMY i PAMIĘTAMY! - widowisku nadano tytuł: „Święty Jan Paweł II - patron rodziny i życia, apostoł miłości” Podtytuły zaś w formie cytatów: „Rodzina Bogiem silna staje się siłą człowieka i całego narodu” „Miłość mi wszystko wyjaśniła. Miłość wszystko rozwiązała. Dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała.” Na atrakcyjność prawie dwugodzinnego spektaklu złożyły się: perfekcyjnie dopracowany scenariusz, pomysłowa reżyseria i scenografia wykorzystujące, w głównej mierze, osobowość, głos i przekaz „na żywo” - słów i nauczania św. Jana Pawła II. Również sugestywne, sercem dyktowane prowadzenie narracyjne, ubogacające program , a także piękno muzyki poważnej, dobór pieśni religijnych melodii i piosenek ludowych oraz tzw. papieskich, szczególnie lubianych i popularnych. No i na koniec wykonawstwo wyjątkowo urokliwe, czyli prawdziwa eksplozja dziecięcej energii, radości i zapału 40-osobowej gromadki przedszkolaków, w większości debiutujących na scenie z ogromnym zaangażowaniem, żywiołowo i entuzjastycznie. Widowisko, tradycyjnie już, zapoczątkowała dyrektor Przedszkola, pani Izabela Citak, witając wszystkich zgromadzonych w sali Centrum Kultury i Sztuki im.Ady Sari, i informując o założeniach programowych, zadaniach i wykonawcach przedsięwzięcia, nadmieniając przy tym, że autorką scenariusza, reżyserem i choreografem zarazem jest, podobnie jak w poprzednich programach, pani Monika Korona, a wykonawcami przedszkolaki z grup: Biedroneczki i Motylki. Biedroneczki - pod opieką pań nauczycielek - Kingi Rucińskiej i Moniki Korony Motylki - pod opieką pań - Anny Zagórowskiej i Marii Kossakowskiej. Po wystąpieniu Pani Dyrektor muzyka góralska i śpiew, przywołany z zakopiańskiej wizyty papieskiej , wypełniły przestrzeń radością i wzruszeniem. Zabiły mocniej serca, odżyły wspomnienia starosądeckich przeżyć, pojawiła się na ekranie uśmiechnięta postać św.Jana Pawła II na tle papieskiego ołtarza i zaczęła zaludniać się scena bajecznie kolorowym korowodem dzieci w krakowskich strojach, z powagą podążających w kierunku papieskiego tronu i symbolicznie przekazujących serce w hołdzie św.Janowi Pawłowi II. Pięknie zaprezentowała się też „Mała armia Janosika” w swych góralskich strojach, a panie Monika Korona i Kinga Rucińska przejęły role narratorek i przewodniczek po papieskiej biografii, nauczaniu i śladach. Wartko toczyła się akcja wydarzeń, przeplatanych nagraniami, głosem i obrazami z życia Jana Pawła II, recytacjami wierszy, scenkami inscenizacyjnymi, muzyką poważną i religijną, śpiewem, szczególnie góralskim, wadowickim i starosądeckim, z ulubionym Krakowiakiem sądeckim na czele, a nawet elementami tańca. Znaczącą część programu poświęcono również rodzinie, nie skąpiąc serdeczności i najpiękniejszych życzeń mamom i tatom, babciom i dziadkom, w związku ze Świętem Rodzin. Przywoływano i cytowano bardzo często słowa Papieża wierzącego w szczególne posłannictwo rodziny i tą wiarą próbującego natchnąć rodaków. U nas apelował, by nie zabrakło ducha służby, uczciwości, prawdy, troski o dobro wspólne i służebnego działania w duchu miłości Boga i bliźniego. Wierzył zawsze w siłę i potęgę miłości, uznając ją za klucz do rozwiązywania wszystkich problemów, nawet najdramatyczniejszych. Zachęcał do świętości życia, do wypływania na głębię i bycia silnymi mocą wiary, nadziei i miłości. Przekonywał, że rodzina jest sanktuarium życia, wezwanym do kształtowania wartości religijnych i kulturowych; jest również skarbem narodów i siłą człowieka. Widowisko zdumiewało rozmachem i pięknem, głębią doznań i przeżyć, siłą oddziaływania religijnego i emocjonalnego. Bardzo dobrze się stało, że zostało docenione, że dopisali zaproszeni goście, przedstawiciele władz samorządowych z burmistrzem Jackiem Lelkiem, Kościoła - z księżmi katechetami obu parafii„ reprezentantami starosądeckich szkół i Biblioteki. Licznie przybyli rodzice i dziadkowie małych artystów, młodzież i dzieci. Najmilej zaskoczyli młodzi małżonkowie, gromadnie przyprowadzający swoje maluszki na przedstawienie, najmłodsze latorośle trzymali na rękach; siedząca na przykład w pobliżu mama z uśmiechem tuliła miesięczne (!) maleństwo, zresztą bardzo grzeczne, jakby wsłuchane w to, co się działo. Gaworzenie najmłodszych, dochodzące z sali, zupełnie nie przeszkadzało, było jakby współudziałem w występach. Dla takiej widowni warto było tyle starań poczynić. Pod koniec programu wszyscy uczestnicy obdarowani zostali przez wykonawców symbolicznymi sercami, na znak jedności i wspólnoty. W geście solidarności i więzi, z uniesionymi w dłoniach sercami, w wielkim finale popłynęła ku niebiosom gremialnie wykonana, ulubiona papieska „Barka”. Znak wdzięcznej pamięci i miłości starosądeczan. Widowisko dostarczyło niezapomnianych przeżyć; zespołowy i indywidualny wysiłek osób zaangażowanych w jego przygotowanie i wystawienie zaowocował wspaniałymi efektami współtworzyli je: dyrekcja, nauczyciele i cały personel Przedszkola, a także 40-osobowa gromadka przedszkolaków ze swoimi rodzicami. Niewątpliwie jednak największy wkład w to dzieło wniosła pani Monika Korona, jako inspiratorka, koordynatorka i organizatorka wszystkich poczynań; autorka scenariusza, reżyser i scenograf zarazem. Niezliczoną ilość czasu poświęciła na tworzenie i dobieranie tekstów, cytatów, wierszy, muzyki i piosenek, rekwizytów i symboli, a później na ćwiczenia i próby. Swoim zapałem i pasją, nie pierwszy już raz potrafiła mobilizować i „zarażać” innych, a powstające widowiska, coraz doskonalsze artystycznie przysparzają Przedszkolu Gminnemu rozgłosu, stając się rodzajem doświadczenia religijnego, lekcją życia i wychowania, wsłuchiwania się w słowa, otwierania umysłów i serc. Po prostu artystycznym wydarzeniem z przesłaniami i skutecznością „katharsis” (oczyszczenia i przemiany). Za naszym pośrednictwem p.Monika Korona pragnie podziękować wszystkim wspierającym ją i pomagającym w zrealizowaniu jubileuszowego „papieskiego projektu”.Dziękuje najpiękniej: Pani dyr.Izabeli Citak za życzliwość i troskę, dyskretnie ujawnione poprzez „trwanie na posterunku odpowiedzialności”, na obrzeżu sceny, podczas całego występu i czuwanie nad jego przebiegiem, a także delikatne reagowanie w miarę potrzeby. Za najaktywniejszą współpracę paniom: Kindze Rucińskiej, Annie Zagórowskiej, Marii Kossakowskiej i Urszuli Skoczeń.Paniom: Jolancie Słowik za prezentację multimedialną; Agacie Essen, Krystynie Łacniak i Elżbiecie Drożdż za pomoc. Panu dyr.Wojciechowi Knapikowi za udostępnienie sali widowiskowej w kinie „Sokół”. Panu Ryszardowi Garwolowi za stronę techniczną. Starosądeckiemu INFO - p. Beacie Nobilec; fotografowi - p.Andrzejowi Ramsowi i kamerzyście - p.Leszkowi Knethlowi. Rodzicom i dzieciom występującym, całej społeczności przedszkolnej oraz starosądeczanom, którzy zechcieli podążać razem z nami śladami św.Jana Pawła II. Zanotowała i przekazuje w imieniu Pani Moniki Zofia Gierczyk