Przejdź do treści
Z Grodu Kingi
Przejdź do stopki

Sanktuaria maryjne

Treść

 

.

.

     Na wzgórzu Capodimonte w Neapolu wznosi się kościół zwracający na siebie uwagę swoim niezwykłym podobieństwem architektonicznym do Bazyliki św. Piotra w Rzymie. To sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady z łaskami słynącym „Obrazem siostry Landi". Maria Landi, od 1887 r. siostra Maria od Jezusa, miała od dziecka żywe nabożeństwo do Matki Boskiej Dobrej Rady. Ponieważ obraz, który czczono w domu rodzinnym był mało czytelny, poleciła w roku 1884 wykonać nowy. Niestety, zbyt słodka Madonna namalowana przez neapolitańskiego artystę Spano, nie zadowoliła Marii Landi. Obraz przedstawia NMP w różowej sukni, z narzuconym niebieskim welonem. W lewej ręce trzyma dzieciątko Jezus, ubrane w czerwoną suknię. Lewą ręką obejmuje szyję NMP. Prawą trzyma na sercu Matki Bożej. Kardynał Sanfelice, widząc zniechęcenie malarza, przekonywał go, by mimo wszystko wystawił swoje dzieło do kultu wiernych, tłumacząc, że Madonna sama dokończy dzieła". I oto zaledwie obraz został umieszczony w kaplicy pałacu Landich, w mieście wygasła całkowicie epidemia cholery, która długi czas okrywała Neapol żałobą. W 1906 r. inny cud wzbudził żywe emocje. Jak przekazały kroniki, „W Wielki Piątek, kiedy już miasto było całe w ruinie, bo ciężar popiołu (słynny wybuch Wezuwiusza w 1906 r.) powodował załamywanie się dachów, siostra Maria wzięła obraz Matki Bożej i umieściła go na balkonie. Promień słońca przebił gęstą zasłonę popiołu i oświetlił obraz. Od tego momentu deszcz popiołu zaczął się zmniejszać. Komunikat z Obserwatorium wezuwiańskiego ogłosił, że siła wybuchu zaczęła stopniowo słabnąć. Kardynał Casimiro Gennari, naoczny świadek cudu, podjął usilne starania u Piusa X, by pozwolił mu ukoronować obraz na mocy specjalnego przywileju. Koronacja odbyła się w uroczystość Objawienia Pańskiego 1912 r.

     Wzrastające nabożeństwo neapolitańczyków przekonało świątobliwą s.Marię Landi do podjęcia idei, wybudowania świątyni godnej „Matki Dobrej Rady, Królowej Kościoła Katolickiego". Jej pragnieniem było, aby kościół był pomniejszeniem Bazyliki św.Piotra w Rzymie. Tak też się stało, choć sługa Boża s. Maria nie zobaczyła końca swego dzieła, zmarła 26 marca 1931 r., a prace trwały jeszcze trzydzieści lat, nawet podczas wojny.

    Konsekracja miała miejsce 26 kwietnia 1960 r. Osiem lat później - 6 stycznia kard.Corrado Ursi ogłosił kościół Matki Bożej Dobrej Rady sanktuarium a 27 stycznia 1980 r. sanktuarium na wzgórzu Capodimonte otrzymało tytuł bazyliki mniejszej.

Opracował ks.Paweł Tyrawski
na podstawie „Błogosławiona przez wszystkie
narody” - ks.Kazimierza Górala

 


313180