Matka Boża > ZNAK <
Treść
.
Matka Boża „ZNAK”
Wśród wielu wizerunków przedstawiających Matkę Bożą, wyróżnia się typ modlącej się „Oranta”, zwany na Wschodzie jako „Znak” To wyobrażenie spotykane jest już w katakumbach pierwszych chrześcijan. Matka Boża przedstawiona jest na ikonie twarzą do przodu, z rękami rozłożonymi i uniesionymi do góry. Od dawnych czasów gest ten oznacza modlitewne zwrócenie się do Boga. Ikona zatytułowana „Znak” ukazuje na piersi Maryi, w owalu Jezusa Zbawiciela. Ikony typu "Oranta" (z greckiego - Modląca) nazywane są również "Panagia" (gr. - Najświętsza). Na Ziemi Ruskiej obraz ten nazywano "Znakiem", a to z powodu wydarzenia, jakie miało miejsce 27 listopada 1169 roku, w czasie szturmu drużyny Andreja Bogoliubskiego na Nowgorod, mieszkańcy oblężonego miasta wynieśli na mury ikonę. Jedna ze strzał przeszyła obraz, i Bogurodzica obróciła się ku miastu twarzą, wylewając łzy. Łzy padły na szaty biskupa nowgorodzkiego - Jana, który zawołał: „O, cudzie przedziwny! Jak to możliwe, że z suchego drzewa ciekną łzy? Królowo! Dajesz nam znak, że modlisz się przed Twoim Synem o zbawienie grodu". W tym momencie wojska ruskie ogarnął nieopisany strach. zostały wyparte i odstąpiły od murów miasta. Od tego czasu ikonę zaczęto nazywać "Znak". W 1352 r. zostali uzdrowieni modlący się przed ikoną chorzy na dżumę. W 1354 r. mieszkańcy Nowogrodu wznieśli świątynię poświęconą tej ikonie, do której w 1356 r. ją przeniesiono.
.
.
.
W ciągu ostatnich stuleci przed licznymi kopiami Nowogrodzkiej Ikony Matki Bożej "Znak" miało miejsce wiele cudów. Do najbardziej znanych i czczonych kopii tego typu należą: Mirożska, Abałacka, Carskosielska, Kursko-Korzenna, Wołogodzka, Włodzimierska, Sołowiecka i Sankt-Petersburska. Zarówno w dziejach Kościoła jak i w życiu poszczególnych ludzi Matka Boża wielokrotnie ukazywała „Znak” swojej troski i opieki, np. Lourdes, Fatima, La Salette i wiele innych, trzeba tylko umieć odczytać znaki Opatrzności Bożej, ukazane przez Maryję i do nich się zastosować.
Na podstawie „Ikony Matki Bożej” Bratczyk - luty 2000
opracował ks.Paweł Tyrawski