ZMARŁ KS.ARCYBISKUP ZYGMUNT ZIMOWSKI
Treść
.
ZMARŁ KS.ARCYBISKUP ZYGMUNT ZIMOWSKI
12 lipca po długiej chorobie nowotworowej zmarł ks.abp.Zygmunt Zimowski. Znany i bliski wielu Starosądeczanom, gdyż bezpośrednio po święceniach kapłańskich jego pierwszym miejscem posługi duszpasterskiej był Stary Sącz. Był wikariuszem w parafii św.Elżbiety Węgierskiej w latach 1973-1975.
.
.
Zygmunt Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie, parafia Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Jego rodzicami byli Stanisław i Maria z domu Nowakowska. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w Mędrzechowie, a Liceum Ogólnokształcące ukończył w Dąbrowie Tarnowskiej w 1967 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył przyjmując 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk ks.bp.Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego. Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii pw. św.Elżbiety Węgierskiej w Starym Sączu.
W roku 1975 skierowany został na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam uzyskał licencjat z teologii pod tytułem: „Pneumatologiczny wymiar Konstytucji dogmatycznej «Lumen gentium»”. Następnie, zgodnie z wolą biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza, kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Leopolda Franciszka w Insbrucku.
Tam słuchał, między innymi, wykładów emerytowanego już wtedy profesora, jezuity ks.Karla Rahnera. Ten etap studiów zakończył w roku 1982, uzyskując doktorat z teologii dogmatycznej. Tytuł rozprawy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem ks.prof.Raymunda Schwagera, brzmiał: „Einfluß der östlichen Bischöfen auf Theologie «der Lumen gentium»” („Wpływ Biskupów Kościołów Wschodnich na teologię «Lumen gentium»”).
Od 1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Wówczas prefektem tej dykasterii był kard.Joseph Ratzinger. Pracując w urzędzie watykańskim w latach 1983-1990 ks. Zygmunt Zimowski angażował się w pracę duszpasterską w rzymskiej parafii pw.Matki Bożej Dobrej Rady. Z kolei począwszy od roku 1991 pełnił posługę kapelana w Domu Macierzystym Sióstr Benedyktynek Wynagradzających Najświętszemu Obliczu Chrystusa Pana w Bassano Romano. 14 kwietnia 1988 r. ks.Zimowski został kapelanem Jego Świątobliwości, a 10 lipca 1999 r. obdarzono go godnością prałata honorowego Ojca Świętego
W czasie pracy w Watykanie ks.Zimowski był postulatorem w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki - z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz - z diecezji Würzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego”, zwłaszcza jego polskiego wydania, współpracował też z Radiem Watykańskim. Ks.Zimowski podjął starania, by w rodzinnym Kupieninie powstał Dom Radosnej Starości im.Jana Pawła II i kaplica pw.Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W domu tym opiekę znalazło 75 osób.
28 marca 2002 w Wielki Czwartek został mianowany przez Jana Pawła II biskupem radomskim. Nominacja ta została ogłoszona jednocześnie w Rzymie i w radomskiej katedrze. Został trzecim ordynariuszem diecezji radomskiej. Po raz pierwszy przybył do swej nowej diecezji i przebywał w niej w dniach 10-12 kwietnia. Nawiedził miejsce tragicznej śmierci swego poprzednika, modlił się przy jego grobie, spotkał się z pracownikami kurii i seminarium duchownego, był też między innymi w Błotnicy, Jedlińsku, Skarżysku-Kamiennej i Kałkowie. Uroczysta konsekracja biskupia i ingres do radomskiej katedry odbyły się 25 maja 2002 r. Głównym konsekratorem był kard.Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI. Współkonsekratorami byli: abp Józef Kowalczyk i bpEdward Materski. W homilii Prymas Polski kard.Józef Glemp, zaznaczył, że uroczystość udzielenia sakry biskupiej księdzu Zimowskiemu jest pierwszą konsekracją biskupią w Polsce w XXI wieku. Hasłem posługi pasterskiej bp.Zygmunta Zimowskiego były słowa „Non ministrari sed ministrare” - „Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć”. Bp.Zygmunt Zimowski przygotował koronację obrazu Matki Bożej w Skarżysku-Kamiennej i w Kałkowie-Godowie.
Biskupi zebrani na 318. Zebraniu Plenarnym Episkopatu Polski wybrali bp Zygmunta Zimowskiego członkiem Rady do Spraw Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski, natomiast na 320. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski wybrany został przewodniczącym Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski.
Od października 2007 r. był członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. 6 marca 2008 r. wybrany został delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji.
30 czerwca 2008 r. otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
9 listopada 2008 roku został odznaczony przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zaangażowanie na rzecz ratowania żydowskich zabytków cmentarnych.
18 kwietnia 2009 r. papież Benedykt XVI mianował bpa Zygmunta Zimowskiego przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia (Watykańskiego Ministra Zdrowia), wynosząc go równocześnie do godności arcybiskupiej i zwalniając z posługi biskupiej w Radomiu.
4 maja 2011 Benedykt XVI włączył go do gremium członków Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, a 28 lipca 2012 Kongregacji ds. Biskupów.
Od 2014 r. abp Zimowski zmagał się z chorobą nowotworową. Ostatnie dni przebywał w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie zmarł.
Był bardzo bliskim współpracownikiem trzech papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka.
Gdy pod koniec czerwca 1989 dwa autokary Starosądeczan udały się z pielgrzymką do Grobów Apostolskich, naszym Dobrym Pasterzem był pracujący wówczas w Watykanie ks.Zygmunt Zimowski. Otoczył nas serdeczną troską, umożliwiając wiele rzeczy normalnie niemożliwych. Po pierwsze uczestniczyliśmy w trzech spotkaniach z papieżem Janem Pawłem II: w prywatnej audiencji na Dziedzińcu św.Damazego za Spiżową Bramą - fotografie z tego niezwykłego spotkania są bezcenną pamiątką w naszych domach; w środowej audiencji generalnej w Auli Pawła VI, gdzie siedzieliśmy w pierwszych rzędach oraz we mszy św. w Bazylice św.Piotra w uroczystość św.Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca.
Oprócz tego mogliśmy być w Ogrodach Watykańskich, na stacji kolejowej Watykan, przy siedzibie Radia Watykańskiego. Ksiądz Zimowski wspominał wówczas swój pobyt w Starym Sączu, dopytywał o ludzi, których nie widział w naszej grupie, był niezwykle życzliwy i uczynny.
Przez wszystkie lata swego życia lubił wracać do Starego Sącza. Chętnie spotykał się z nami, udzielał wywiadów dla „Z Grodu Kingi”. Uczestniczył w starosądeckich uroczystościach, tutaj obchodził swą nominację biskupią i jubileusze kapłaństwa.
Był serdecznym, dobrym człowiekiem i wybitnym Pasterzem Kościoła.
Uroczystości pogrzebowe arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego rozpoczęły się w niedzielę 17 lipca wprowadzeniem trumny z ciałem Arcybiskupa do kościoła parafialnego w Mędrzechowie. Tam o godz.15.00 odprawiona została Msza św. Także w kaplicy w Kupienine sprawowano w Jego intencji Eucharystię.
Poniedziałek, 18 lipca 2016 roku o godz.19.00 wprowadzono trumnę ks.abp. Zimowskiego do katedry radomskiej, gdzie odbyło się diecezjalne pożegnanie i Msza św. Główne uroczystości pogrzebowe odbyły się we wtorek 19 lipca o godz.11.00. gdzie po Mszy św. pogrzebowej złożono ciało Księdza Arcybiskupa w katedralnej kaplicy.
„Mszy świętej przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. W koncelebrze uczestniczyło ponad 60 biskupów, arcybiskupów i kardynałów m.in. abp.Celestino Migliore nuncjusz apostolski w Polsce, kard.Kazimierz Nycz, abp.Wojciech Polak Prymas Polski, abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Konrad Krajewski - jałmużnik papieski.
Telegram z Watykanu, wystosowany w imieniu papieża Franciszka odczytał abp.Celestino Migliore nuncjusz apostolski. „Niech umocnieniem będą słowa św.Jana Apostoła z Księgi Apokalipsy: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny”. Pod listem podpisał się ks.prał. Paolo Borgio asesor ds.ogólnych w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej.
Homilię wygłosił abp Wacław Depo, metropolita częstochowski:
- „Chrześcijańska nadzieja związania ściśle z Chrystusem każe nam patrzeć na cierpienie i śmierć Księdza Arcybiskupa przez pryzmat prawdy o życiu wiecznym. W tę Eucharystię wpisujemy piękno człowieczeństwa, które przez Boga było dane Księdzu Arcybiskupowi, który żył, aby służyć.”
Abpa Zimowskiego pożegnał również przewodniczący KEP abp.Stanisław Gądecki:
- „Jego słowa i czyny tworzyły jego historię. Budował tradycję Kościoła zachowując to co istotnie i pogłębiał ją na każdym kroku, korzystając przy tym ze swojego bogatego doświadczenia wiary i rozumu.”
Natomiast regens Penitencjarii Apostolskiej prałat Krzysztof Nykiel dziękował za posługę abpa Zygmunta Zimowskiego w Kościele:
- „Dziękujemy za całe jego piękne i szlachetne ziemskie życie, przeżyte w poczuciu służby Bogu, Kościołowi i każdemu człowiekowi, które ukoronował własnym cierpieniem, kończąc ziemską pielgrzymkę 12 lipca 2016 roku, w Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia.”
Ks.Nykiel nazwał abpa Zygmunta Zimowskiego „wielkim orędownikiem cywilizacji miłości i życia na wzór Świętego Jana Pawła II”.
Takim Go zapamiętamy.
Zygmunt Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie, parafia Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Jego rodzicami byli Stanisław i Maria z domu Nowakowska. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w Mędrzechowie, a Liceum Ogólnokształcące ukończył w Dąbrowie Tarnowskiej w 1967 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył przyjmując 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk ks.bp.Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego. Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii pw. św.Elżbiety Węgierskiej w Starym Sączu.
W roku 1975 skierowany został na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam uzyskał licencjat z teologii pod tytułem: „Pneumatologiczny wymiar Konstytucji dogmatycznej «Lumen gentium»”. Następnie, zgodnie z wolą biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza, kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Leopolda Franciszka w Insbrucku.
Tam słuchał, między innymi, wykładów emerytowanego już wtedy profesora, jezuity ks.Karla Rahnera. Ten etap studiów zakończył w roku 1982, uzyskując doktorat z teologii dogmatycznej. Tytuł rozprawy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem ks.prof.Raymunda Schwagera, brzmiał: „Einfluß der östlichen Bischöfen auf Theologie «der Lumen gentium»” („Wpływ Biskupów Kościołów Wschodnich na teologię «Lumen gentium»”).
Od 1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Wówczas prefektem tej dykasterii był kard.Joseph Ratzinger. Pracując w urzędzie watykańskim w latach 1983-1990 ks. Zygmunt Zimowski angażował się w pracę duszpasterską w rzymskiej parafii pw.Matki Bożej Dobrej Rady. Z kolei począwszy od roku 1991 pełnił posługę kapelana w Domu Macierzystym Sióstr Benedyktynek Wynagradzających Najświętszemu Obliczu Chrystusa Pana w Bassano Romano. 14 kwietnia 1988 r. ks.Zimowski został kapelanem Jego Świątobliwości, a 10 lipca 1999 r. obdarzono go godnością prałata honorowego Ojca Świętego
W czasie pracy w Watykanie ks.Zimowski był postulatorem w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki - z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz - z diecezji Würzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego”, zwłaszcza jego polskiego wydania, współpracował też z Radiem Watykańskim. Ks.Zimowski podjął starania, by w rodzinnym Kupieninie powstał Dom Radosnej Starości im.Jana Pawła II i kaplica pw.Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W domu tym opiekę znalazło 75 osób.
28 marca 2002 w Wielki Czwartek został mianowany przez Jana Pawła II biskupem radomskim. Nominacja ta została ogłoszona jednocześnie w Rzymie i w radomskiej katedrze. Został trzecim ordynariuszem diecezji radomskiej. Po raz pierwszy przybył do swej nowej diecezji i przebywał w niej w dniach 10-12 kwietnia. Nawiedził miejsce tragicznej śmierci swego poprzednika, modlił się przy jego grobie, spotkał się z pracownikami kurii i seminarium duchownego, był też między innymi w Błotnicy, Jedlińsku, Skarżysku-Kamiennej i Kałkowie. Uroczysta konsekracja biskupia i ingres do radomskiej katedry odbyły się 25 maja 2002 r. Głównym konsekratorem był kard.Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI. Współkonsekratorami byli: abp Józef Kowalczyk i bpEdward Materski. W homilii Prymas Polski kard.Józef Glemp, zaznaczył, że uroczystość udzielenia sakry biskupiej księdzu Zimowskiemu jest pierwszą konsekracją biskupią w Polsce w XXI wieku. Hasłem posługi pasterskiej bp.Zygmunta Zimowskiego były słowa „Non ministrari sed ministrare” - „Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć”. Bp.Zygmunt Zimowski przygotował koronację obrazu Matki Bożej w Skarżysku-Kamiennej i w Kałkowie-Godowie.
Biskupi zebrani na 318. Zebraniu Plenarnym Episkopatu Polski wybrali bp Zygmunta Zimowskiego członkiem Rady do Spraw Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski, natomiast na 320. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski wybrany został przewodniczącym Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski.
Od października 2007 r. był członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. 6 marca 2008 r. wybrany został delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji.
30 czerwca 2008 r. otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
9 listopada 2008 roku został odznaczony przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zaangażowanie na rzecz ratowania żydowskich zabytków cmentarnych.
18 kwietnia 2009 r. papież Benedykt XVI mianował bpa Zygmunta Zimowskiego przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia (Watykańskiego Ministra Zdrowia), wynosząc go równocześnie do godności arcybiskupiej i zwalniając z posługi biskupiej w Radomiu.
4 maja 2011 Benedykt XVI włączył go do gremium członków Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, a 28 lipca 2012 Kongregacji ds. Biskupów.
Od 2014 r. abp Zimowski zmagał się z chorobą nowotworową. Ostatnie dni przebywał w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie zmarł.
Był bardzo bliskim współpracownikiem trzech papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka.
Gdy pod koniec czerwca 1989 dwa autokary Starosądeczan udały się z pielgrzymką do Grobów Apostolskich, naszym Dobrym Pasterzem był pracujący wówczas w Watykanie ks.Zygmunt Zimowski. Otoczył nas serdeczną troską, umożliwiając wiele rzeczy normalnie niemożliwych. Po pierwsze uczestniczyliśmy w trzech spotkaniach z papieżem Janem Pawłem II: w prywatnej audiencji na Dziedzińcu św.Damazego za Spiżową Bramą - fotografie z tego niezwykłego spotkania są bezcenną pamiątką w naszych domach; w środowej audiencji generalnej w Auli Pawła VI, gdzie siedzieliśmy w pierwszych rzędach oraz we mszy św. w Bazylice św.Piotra w uroczystość św.Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca.
Oprócz tego mogliśmy być w Ogrodach Watykańskich, na stacji kolejowej Watykan, przy siedzibie Radia Watykańskiego. Ksiądz Zimowski wspominał wówczas swój pobyt w Starym Sączu, dopytywał o ludzi, których nie widział w naszej grupie, był niezwykle życzliwy i uczynny.
Przez wszystkie lata swego życia lubił wracać do Starego Sącza. Chętnie spotykał się z nami, udzielał wywiadów dla „Z Grodu Kingi”. Uczestniczył w starosądeckich uroczystościach, tutaj obchodził swą nominację biskupią i jubileusze kapłaństwa.
Był serdecznym, dobrym człowiekiem i wybitnym Pasterzem Kościoła.
Uroczystości pogrzebowe arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego rozpoczęły się w niedzielę 17 lipca wprowadzeniem trumny z ciałem Arcybiskupa do kościoła parafialnego w Mędrzechowie. Tam o godz.15.00 odprawiona została Msza św. Także w kaplicy w Kupienine sprawowano w Jego intencji Eucharystię.
Poniedziałek, 18 lipca 2016 roku o godz.19.00 wprowadzono trumnę ks.abp. Zimowskiego do katedry radomskiej, gdzie odbyło się diecezjalne pożegnanie i Msza św. Główne uroczystości pogrzebowe odbyły się we wtorek 19 lipca o godz.11.00. gdzie po Mszy św. pogrzebowej złożono ciało Księdza Arcybiskupa w katedralnej kaplicy.
„Mszy świętej przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. W koncelebrze uczestniczyło ponad 60 biskupów, arcybiskupów i kardynałów m.in. abp.Celestino Migliore nuncjusz apostolski w Polsce, kard.Kazimierz Nycz, abp.Wojciech Polak Prymas Polski, abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Konrad Krajewski - jałmużnik papieski.
Telegram z Watykanu, wystosowany w imieniu papieża Franciszka odczytał abp.Celestino Migliore nuncjusz apostolski. „Niech umocnieniem będą słowa św.Jana Apostoła z Księgi Apokalipsy: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny”. Pod listem podpisał się ks.prał. Paolo Borgio asesor ds.ogólnych w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej.
Homilię wygłosił abp Wacław Depo, metropolita częstochowski:
- „Chrześcijańska nadzieja związania ściśle z Chrystusem każe nam patrzeć na cierpienie i śmierć Księdza Arcybiskupa przez pryzmat prawdy o życiu wiecznym. W tę Eucharystię wpisujemy piękno człowieczeństwa, które przez Boga było dane Księdzu Arcybiskupowi, który żył, aby służyć.”
Abpa Zimowskiego pożegnał również przewodniczący KEP abp.Stanisław Gądecki:
- „Jego słowa i czyny tworzyły jego historię. Budował tradycję Kościoła zachowując to co istotnie i pogłębiał ją na każdym kroku, korzystając przy tym ze swojego bogatego doświadczenia wiary i rozumu.”
Natomiast regens Penitencjarii Apostolskiej prałat Krzysztof Nykiel dziękował za posługę abpa Zygmunta Zimowskiego w Kościele:
- „Dziękujemy za całe jego piękne i szlachetne ziemskie życie, przeżyte w poczuciu służby Bogu, Kościołowi i każdemu człowiekowi, które ukoronował własnym cierpieniem, kończąc ziemską pielgrzymkę 12 lipca 2016 roku, w Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia.”
Ks.Nykiel nazwał abpa Zygmunta Zimowskiego „wielkim orędownikiem cywilizacji miłości i życia na wzór Świętego Jana Pawła II”.
Takim Go zapamiętamy.
Jolanta Czech