Zamyślenia nad Biblią

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu i w cieniu Wszechmocnego mieszka,

Mówi do Pana: “Tyś moją ucieczką i twierdzą, Boże mój, któremu ufam”.

Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego i od słowa niosącego zgubę.

Okryje cię swoimi piórami, pod Jego skrzydła się schronisz;

wierność Jego jest puklerzem i tarczą.

Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały za dnia lecącej,

Ani zarazy skradającej się w mroku, ani moru niszczącego w południe.

Choćby tysiąc padło u boku twego i dziesięć tysięcy po twojej prawicy,

ciebie to nie spotka. Ty zaś ujrzysz własnymi oczyma zapłatę daną grzesznikom.

Bo Pan jest twoją ucieczką, za obrońcę wziąłeś Najwyższego.

Nie przystąpi do ciebie niedola, a cios nie dosięgnie twojego namiotu

Bo rozkazał swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.

Będą cię nosili na rękach, abyś stopy nie uraził o kamień.

Będziesz stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka podepczesz.

Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, osłonię go, bo poznał moje imię.

Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham i będę z nim w utrapieniu,

wyzwolę go i sławą obdarzę. Nasycę go długim życiem i ukażę mu moje zbawienie.

Kto się w opiekę odda Panu swemu,

A całym sercem szczerze ufa Jemu:

Śmiele rzec może: mam obrońcę Boga,

Nie przyjdzie na mnie żadna straszna trwoga.

Żeś rzekł Panu: Tyś nadzieja moja,

Iż Bóg najwyższy jest ucieczka twoja.

Nie padnie na cię żadna zła przygoda,

Ani się znajdzie w domu twoim szkoda.

Aniołom swoim każe cię pilnować,

Gdziekolwiek stąpisz, będą cię piastować.

Na ręku nosić, abyś idąc drogą

o ostry kamień, nie ugodził nogą.

Słysz, co Pan mówi: Ten, kto Mnie miłuje,

I ze Mną sobie szczerze postępuje.

I ja go także w jego każdą trwogę,

Nie zapamiętam i owszem wspomogę.

Głos jego u Mnie nie będzie wzgardzony,

Ja mu w przygodzie udzielę obrony.

Niech pewien będzie szczęścia i zacności,

I lat sędziwych i Mej życzliwości.