Strona tytułowa

Treść

Ołtarz główny w kościele parafialnym pw. św.Elżbiety Węgierskiej w Starym Sączu

(Fot.: Jolanta Czech)

„KTÓRYŚ SKAŁĘ OTWORZYŁ

JAK ZIEMIA OTWIERA ZIARNO

DAJ MIŁOŚĆ LUDZI I RZECZY

WYTRWAŁĄ I ODWAŻNĄ”

(…) Nim nadzieją nam wyrósł w Wielką Sobotę

Wpierw Krzyż jak owoc gorzki niósł na szczyt Golgoty

I sam jak owoc krwawy dojrzewał nań w męce

Aż serce bić przestało z miłości największej.

Nim przyszło Zmartwychwstanie w wiosennej pogodzie

Wpierw w grób Go położono w Józefa ogrodzie

Łzami Go pożegnały serca najwierniejsze

I Matki Bolejącej wyciągnięte ręce. (…)

(…) Tu pośród kwiatów woni i zamknięta w ciszę

Spoczywa Boża Miłość, jak dłoń spracowana

Na pustym drzewie Krzyża białe chusty wiszą

I świecą krwawo świece jak serdeczne rany.

W tym świetle, pełnym drżenia i wieczornej zorzy

Przy Bożym grobie cicho ktoś stanie na chwilę

I na tacy kościelnej swe serce położy

Aby wśród łez rozkwitło jak biały zawilec.

Ks. Kazimierz Wawrzyczek SCJ