JAK TO JEST >BYĆ KOBIETĄ
Treść
.
JAK TO JEST „BYĆ KOBIETĄ”?
I zaszczytnie, i nielekko, chciałoby się odpowiedzieć w dwu słowach. O pełniejszą interpretację tematu pokusili się jednak autorzy wstępu do pewnej niemieckiej powieści o kobietach; Magdalena Korzekwa i ks.Marek Dziewiecki. Rozważyli kwestie dorastania do kobiecości oraz niepowtarzalności i odrębności świata kobiet wobec świata mężczyzn. O tym, że to temat „na czasie” przekonuje stwierdzenie, że rzeczywista promocja kobiety i geniuszu kobiecego powinna stanowić ważny element nowej ewangelizacji. Kilka myśli o kobietach i dla kobiet wybieramy z tego opracowania, by się z nimi zapoznać, może też je przemyśleć i przyjąć za swoje? Autorzy przypominają między innym i papieskie nauczanie:
- Dar kobiecości jest błogosławieństwem dla ludzkości, właśnie dlatego w „Liście do Kobiet” (29 czerwca 1995 r.) Jan Paweł II dziękuje Bogu za „tajemnicę kobiety i za każdą kobietę - za to, co stanowi odwieczną miarę jej godności kobiecej, za wielkie dzieła Boże, jakie w niej i przez nią dokonały się w historii ludzkości. Dziękujemy ci, kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania, cechującą twą kobiecość, wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi.” Dalej czytamy:
- Geniusz kobiety wymaga rozwoju, jest nie tylko darem, ale i zadaniem. Kobieta odgrywa niezastąpioną rolę w budowaniu cywilizacji miłości. Naukowo stwierdzono, że istotne różnice między kobietą a mężczyzną są wrodzone. Kobiety lepiej funkcjonują w świecie osób, a mężczyźni w świecie rzeczy. Z reguły kobiety widzą dokładniej i barwniej niż mężczyźni, widzą bardziej „w głąb”, lepiej słyszą, chętniej śpiewają, są wrażliwsze na smaki i zapachy.
.
.
.
Kobiety i mężczyźni różnią się również psychicznie, bogatsze połączenia neurologiczne obu półkul mózgowych u kobiet pozwalają im, w odróżnieniu od mężczyzn, jednocześnie myśleć i przeżywać emocje, łączyć mądrość i serce. Powoduje to często, niestety, zmienność nastrojów i przekonań: poddawanie się „ czarnym” myślom, wątpienie w miłość i sens. Mężczyźni oddzielają myślenie od emocji, ale przez to częściej zachowują się nielogicznie, wpadają np. w nałogi, tracąc zdrowy rozsądek. Dojrzała kobieta jest błogosławieństwem dla mężczyzny, a niedojrzała jest dla niego - i dla siebie samej! - poważnym zagrożeniem. Mężczyzna, który żyje w obecności dojrzałej i szczęśliwej kobiety, jest doskonale chroniony. Takie wsparcie okazuje się dla niego skuteczną pomocą w obliczu zewnętrznych zagrożeń i trudności, a także w obliczu wewnętrznych słabości i niepokojów. Jest wtedy bardzo świadomy kobiecego geniuszu.
Zauważa się też wyraźne różnice we wrażliwości na sferę duchową, tutaj większe zainteresowanie tajemnicą człowieka wykazują kobiety. One również są zwykle bardziej dojrzałe w sferze moralnej i dlatego rzadziej niż mężczyźni wyrządzają krzywdę sobie i innym ludziom. Trzeba jednak pamiętać, że ani kobieta, ani mężczyzna nie może rozwinąć się w izolacji; zagrożeniem jest życie w osamotnieniu, a także zawężenie więzi międzyludzkich do kontaktu z jednym tylko człowiekiem. Być osobą to spotykać się z całym światem osób.
Autorzy podkreślają, że szczególne znaczenie ma dla kobiety pogłębiona więź z Bogiem i modlitwa, która pomaga - podobnie jak Maryi - odkryć i zrealizować Boże plany w odniesieniu do niej samej, a także w odniesieniu do jej więzi z Bogiem. Rozważania kończy nadzieja, że mężczyźni postarają się lepiej rozumieć i dojrzalej wspierać dziewczęta i kobiety w ich dorastaniu do kobiecego geniuszu. Wprawdzie geniusz mężczyzny nie wystarczy, aby zrozumieć kobietę, ale wystarczy, by ją dojrzale pokochać i szlachetnie wspierać.
Zofia Gierczyk
Oprac. w oparciu o książkę Lindy Jarosch i Anzelma Gruna;
„Królowa i dzika kobieta” - Edycja Świętego Pawła 2006.