Kalendarium
Treść
.
2 lutego - Ofiarowanie Pańskie
To święto jest głęboko zakorzenione w tradycji Starego Testamentu. Każdy pierworodny syn u Żydów uważany był za własność Boga - na pamiątkę ocalenia pierworodnych synów Izraela podczas niewoli egipskiej. Dlatego też czterdziestego dnia po urodzeniu, chłopca należało zanieść do świątyni w Jerozolimie i złożyć w ręce kapłana. Z obrzędem ofiarowania łączyła się ceremonia oczyszczenia matki dziecka - z tej okazji była ona zobowiązana złożyć ofiarę z baranka lub pary synogarlic albo gołębi. Tradycyjnie ten dzień nazywa się też świętem Matki Boskiej Gromnicznej - jako Tej, która przyniosła na ziemię niebiańskie Światło. W Polsce 2 lutego kończy się okres śpiewania kolęd i trzymania choinki – to koniec tradycyjnego okresu Bożego Narodzenia.
.
.
6 lutego - Świętej Doroty
Dorota żyła w III w. w Cezarei i w młodym wieku przyjęła chrześcijaństwo. Z tego powodu, w czasie prześladowań została skazana na męczeńską śmierć. Według legendy, kiedy była prowadzona na stracenie, zaczepił ją młody poganin Teofil i zapytał szyderczo, dlaczego tak jej śpieszno do śmierci. Dorota miała odpowiedzieć: „Bo idę do niebieskich ogrodów”. Teofil odparł, że gdyby mu podarowała kwiaty i owoce z tych ogrodów, uwierzyłby. Wówczas pojawiło się przy nich dziecko z koszem wypełnionym jabłkami i różami, pomimo chłodnego miesiąca. Nawrócony tym cudownym wydarzeniem Teofil został stracony po męczarniach razem z Dorotą. Święta jest patronką młodych małżeństw, ogrodników, botaników, górników. W ikonografii przedstawiana jest z koszem z rajskimi owocami i kwiatami, lilią, mieczem i palmą męczeństwa.
14 lutego - Świętych Cyryla i Metodego, patronów Europy
Cyryl urodził się w IX w. w Tesalonikach jako syn wyższego oficera garnizonu. Tak naprawdę miał na imię Konstanty, a imię Cyryl przyjął wstępując pod koniec życia do zakonu. Był bardzo dobrze wykształcony, po studiach w Konstantynopolu podjął pracę bibliotekarza przy kościele Hagia Sophia, a później uczył filozofii w cesarskiej szkole. Po pewnym czasie jednak porzucił świeckie życie i udał się do klasztoru w Bitynii, gdzie przebywał już jego brat, Metody. Na żądanie cesarza obaj wyruszyli na Krym, aby rozwiązać spory religijne między Żydami, chrześcijanami i Saracenami. Aby wykonać to zadanie, Cyryl nauczył się kilku języków obcych, by móc rozmawiać z każdą nacją. Po sukcesie misji został wysłany z bratem do Bułgarii, by zanieść tam chrześcijaństwo, a później na Morawy. Tam wprowadził do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim, a po wprowadzeniu do tego pisma majuskuły nazwano je cyrylicą, od jego imienia.
Metody, starszy z braci, posiadał uzdolnienia prawnicze i został urzędnikiem na jednej ze słowiańskich prowincji cesarskich. Po pewnym czasie zrezygnował jednak z urzędu, wstępując do klasztoru w Bitynii, którego szybko został przełożonym i do którego kilka lat później przybył także Cyryl. Po wielu misjach na terenie Europy i śmierci młodszego brata, Metody został konsekrowany na arcybiskupa Moraw i Węgier. Obaj święci są uważani za apostołów Słowian i zostali ogłoszeni przez św. Jana Pawła II patronami Europy. W ikonografii bracia przedstawiani są w stroju pontyfikalnym, św. Cyryl czasem ukazywany jest w todze profesora. W rękach trzymają model kościoła i księgę pisaną cyrylicą.
6 lutego - Świętej Doroty
Dorota żyła w III w. w Cezarei i w młodym wieku przyjęła chrześcijaństwo. Z tego powodu, w czasie prześladowań została skazana na męczeńską śmierć. Według legendy, kiedy była prowadzona na stracenie, zaczepił ją młody poganin Teofil i zapytał szyderczo, dlaczego tak jej śpieszno do śmierci. Dorota miała odpowiedzieć: „Bo idę do niebieskich ogrodów”. Teofil odparł, że gdyby mu podarowała kwiaty i owoce z tych ogrodów, uwierzyłby. Wówczas pojawiło się przy nich dziecko z koszem wypełnionym jabłkami i różami, pomimo chłodnego miesiąca. Nawrócony tym cudownym wydarzeniem Teofil został stracony po męczarniach razem z Dorotą. Święta jest patronką młodych małżeństw, ogrodników, botaników, górników. W ikonografii przedstawiana jest z koszem z rajskimi owocami i kwiatami, lilią, mieczem i palmą męczeństwa.
14 lutego - Świętych Cyryla i Metodego, patronów Europy
Cyryl urodził się w IX w. w Tesalonikach jako syn wyższego oficera garnizonu. Tak naprawdę miał na imię Konstanty, a imię Cyryl przyjął wstępując pod koniec życia do zakonu. Był bardzo dobrze wykształcony, po studiach w Konstantynopolu podjął pracę bibliotekarza przy kościele Hagia Sophia, a później uczył filozofii w cesarskiej szkole. Po pewnym czasie jednak porzucił świeckie życie i udał się do klasztoru w Bitynii, gdzie przebywał już jego brat, Metody. Na żądanie cesarza obaj wyruszyli na Krym, aby rozwiązać spory religijne między Żydami, chrześcijanami i Saracenami. Aby wykonać to zadanie, Cyryl nauczył się kilku języków obcych, by móc rozmawiać z każdą nacją. Po sukcesie misji został wysłany z bratem do Bułgarii, by zanieść tam chrześcijaństwo, a później na Morawy. Tam wprowadził do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim, a po wprowadzeniu do tego pisma majuskuły nazwano je cyrylicą, od jego imienia.
Metody, starszy z braci, posiadał uzdolnienia prawnicze i został urzędnikiem na jednej ze słowiańskich prowincji cesarskich. Po pewnym czasie zrezygnował jednak z urzędu, wstępując do klasztoru w Bitynii, którego szybko został przełożonym i do którego kilka lat później przybył także Cyryl. Po wielu misjach na terenie Europy i śmierci młodszego brata, Metody został konsekrowany na arcybiskupa Moraw i Węgier. Obaj święci są uważani za apostołów Słowian i zostali ogłoszeni przez św. Jana Pawła II patronami Europy. W ikonografii bracia przedstawiani są w stroju pontyfikalnym, św. Cyryl czasem ukazywany jest w todze profesora. W rękach trzymają model kościoła i księgę pisaną cyrylicą.
Izabela Skrzypiec-Dagnan