Idę pod niebem adwentowym

.

“Przychodzisz do nas co roku, Maleńki,

Przez dwa tysiące lat i w serca pukasz...”

.

Mówią poeci

.

Jest zima, śnieg i biały księżyc.

O czwartej rano szosą w dół

idziemy depcząc własny cień i ślady

wcześniejszych cudzych stóp...

Dziwny to spacer: Bóg z człowiekiem

pod rękę jak przyjaciół dwóch -

Mówisz mi: “każde twe życzenie

spełnię, więc czego pragniesz - mów”

A ja - pamiętasz, Przyjacielu -

wpatrzony w gwiazdy, śnieg i świt,

równie rozrzutny jak Ty hojny,

odpowiedziałem Ci, że nic.

.

A dzisiaj głodny i spragniony,

samotny, trwożny, pełen trosk,

idę pod niebem adwentowym

i wiem, że idziesz mi na wprost.

                          M.J.Konowicz

.

Jako więc lilii panieństwo strzeliste

Podziwia potem Syn i błogosławi

Że takie proste i ładne i czyste -

Tak pierwej Ojciec swym Aniołom jawi

Błogosławieństwo Panience ubogiej,

I proroczymi nawiane skrzydłami

Uiszcza ziarno, aż czasów odłogi

Westchnęły kwiatem... Panno nad Pannami

Módl się za nami...

.

A Przeszłość jadem upita grzechowym,

A Przyszłość pusta, a pomiędzy niemi

Rozpacz by chyba przegonem jałowym

Jako Lewiatan obwiła kłęb ziemi

I co by było? Myśl się sama trwoży!

Jaw bez objawu, głucha noc bez-snami,

Śmierci pustkowie... Matko Łaski Bożej

Módl się za nami...

.

Ale zbawiło czyste jedno łono

Gdy Macierzyństwem objęto treść Bożą

I owo ołtarz w jedności z zasłoną,

Z którego na świat łaski się rozmnożą

Z którego nowy powstanie zadatek

Na jutro, wczora i na dziś co mami!

Na całą wieczność... O Najczystsza z Matek

Módl się za nami...

.

Więc Tobie, Matko przyszło wydać Pana

Tobie świętymi niańczyć ramionami

I Tobie pogrześć... O! Niepokalana,

Módl się za nami...

                         Cyprian Kamil Norwid

.

Chryste, który czekasz

Często oglądam się za dobrym człowiekiem

O wrażliwym sercu.

Rozglądam się w potrzebie.

W smutku, chorobie i opuszczeniu

Gdy budzą się we mnie wątpliwości,

Gdy nękają mnie lęki.

.

A Ty cierpliwie czekasz na chwilę, kiedy w końcu do Ciebie się zwrócę. Czekasz, kiedy przyjdę do Ciebie (...) Jesteś wśród nas po to, żeby nam pomóc. Słyszę Twe wezwanie: Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię (Mt.11,28). Pełen nadziei i ufności idę do Ciebie, bo żadne inne imię nie jest nam dane, w którym moglibyśmy być zbawieni (Dz 4,12) Jezu, uświęć mnie i zbaw. Niech przeżywana na nowo Tajemnica Narodzenia będzie źródłem światła, radości oraz pokoju wraz z nadzieją na Nowy Rok niosący naszym rodzinom, ojczyźnie i światu promienie Bożego Miłosierdzia

.

Wybrała Kazimiera Mrówka