Przejdź do treści
Z Grodu Kingi
Przejdź do stopki
Przejdź do Menu Techniczne

Menu Dodatkowe

Uczestnikom pielgrzymki i tym, którzy pozostają

Treść


.
Uczestnikom pielgrzymki i tym, którzy pozostają
DEDYKACJA Z WIERSZEM WIELKIEGO PAPIEŻA
 
Niech nasza droga będzie wspólna:
Niech nasza wiara będzie głęboka
Niech miłość będzie ofiarna i ogromna,
Modlitwa ufna i pokorna,
A nadzieja większa od wszystkiego,
Co się tej nadziei może sprzeciwiać.
 
zostawił w przesłaniu Jan Paweł II, a ja parafrazując Jego słowa życzę, by udział w beatyfikacyjnych uroczystościach zaowocował bogactwem duchowych doznań i przemianą naszych serc w drodze i na Sądeckiej Ziemi.
Niech jej starosądecka reprezentacja zaniesie także wyrazy wdzięczności za podarowany, błogosławiony czas, za kanonizację bł.Kingi i za Największego z Polaków, który uczył, jak w burzliwym okresie przekraczać „próg nadziei”.
Jan Paweł II jako Pielgrzym Nadziei starał się przywrócić światu prawdziwe znaczenie tych właśnie słów, które są i będą dla następnych pokoleń jak drogowskaz.
Do intelektualnej refleksji i emocjonalnego spotkania zapraszam najpierw młodzież, ale nie tylko.
 
„Cechą szczególną młodych ludzi naszych czasów jest otwartość - otwartość na wszelką kulturową różnorodność świata. Ale musicie być również otwarci na Chrystusa”
 
Trzeba, aby tak jak w przeszłości krzyż był nadal obecny w naszym życiu, jako wyraźny drogowskaz w działaniu i światło rozjaśniające cale nasze życie.
 
„Nie lękajcie się świętości. Starajcie się odważnie dążyć do pełnej miary społeczeństwa. Wymagajcie od siebie, choćby inni nawet od was nie wymagali”
 
„Świętość nie jest sprawą kilku wybranych dusz; do świętości jesteśmy powołani wszyscy - bez wyjątku”
 
„Wzywam was, byście budowali mosty dialogu z waszymi rodzicami. Żadnej izolacji! Dialog! Miłość! Wywierajcie zdrowy wpływ na społeczeństwo, burząc bariery, które zostały wzniesione między pokoleniami. Żadnych barier! Żadnych barier! Wspólnota pokoleń. Wspólnota rodziców, synów i córek! Wspólnota”
 
„Żyjemy dziś w epoce bezpośredniej komunikacji. Czy rozumiecie jednak jaką formą komunikacji jest modlitwa? Modlitwa pozwala spotkać Boga na najgłębszej płaszczyźnie naszego jestestwa (…) Przez modlitwę nauczycie się być światłością świata, bo w modlitwie jednoczycie się ze źródłem prawdziwej światłości, którą jest sam Chrystus”
 
„Ważniejszym jest, kim się jest, niż to, ile się posiada”
 
„Prawdziwie wielki jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć”
 
„Trzeba czasem odważyć się pójść także w tym kierunku, w którym dotąd nikt jeszcze nie poszedł”
 
„Nie lękajcie się Chrystusa! Wiara w Niego otwiera przed nami duchowy świat, który był i nadal jest źródłem energii intelektualnej i duchowej dla ludzkości”
 
„Co to jest nadzieja? Co ona znaczy? Znaczy: nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj. Zło można zwyciężać! To jest właśnie siła nadziei”
 
„Może w tej chwili, w tym dziejowym momencie nadzieja jest najbardziej zagrożona. A równocześnie najbardziej nieodzowna. Nadzieja, która jest mocą człowieka, która go czyni mocnym również wśród cierpień i doświadczeń. Wśród przeciwieństw”
 
„Musi przyjść czas na to, ażeby objawiła się jednocząca miłość. Wszystko wskazuje na to, że żyjemy w tym właśnie czasie”
 
„Miłość staje się miłosierdziem wówczas, gdy wypada jej przekroczyć ścisłą miarę sprawiedliwości, ścisłą a czasem nazbyt wąską. Miłosierdzie jest nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem”
 
„Przed ludzkością jawią się nowe perspektywy rozwoju, ale równocześnie nowe, niespotykane dotąd zagrożenia. Nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji - cywilizacji miłości”
 
„Człowiek wybiera między dobrem a złem. W pierwszym wypadku - rośnie jako człowiek. Staje się bardziej tym, kim ma być. W drugim wypadku - człowiek się degraduje. Grzech pomniejsza człowieka”
 
„W naszej epoce przebaczanie coraz bardziej jawi się jako nieodzowny wymiar prawdziwej odnowy społecznej oraz jako warunek utrwalenia pokoju na świecie”
 
Jedynie to ziarno, które padło na ziemię żyzną, urodzaju wydaje plon. Kto jest tą ziemią żyzną? Ten kto słucha słowa i rozumie je. Nie wystarczy usłyszeć. Trzeba przyjąć rozumem i sercem.
Spraw, Chryste, aby się to każdemu udało na jego drodze do świętości, a my zapamiętajmy: „Nie można mierzyć postępu wartościami samej ekonomii (…) Nie będzie lepszym światem i lepszym porządkiem życia społecznego taki porządek, który tym wartościom ludzkiego ducha nie daje pierwszeństwa”.
Wybrała KM
 
310347